De spreker had geen rechtstreeks persoonlijk verhaal over de Eerste Wereldoorlog, wel enkele kernzinnen over die periode: Er is een boek met liedjes geschreven door een soldaat aan het front om de tijd te verdrijven. Er is ook een doek met een Frans lied. Er is ook een zak uit 1914 Waarschijnlijk door de Amerikanen aan de bevolking gegeven als voedselhulp en er is zakje naaigerief gesigneerd door Koning Albert. Het verhaal werd opgetekend op Verhalendag in Antwerpen.

Henri Louis Haepers ( geboren in Antwerpen op 22-1-1893 en overleden in Calais Frankrijk op 3-3-1916) was waarschijnlijk rond 1913 in het leger, kort voor de oorlog. Hij vertrok naar de oorlog, maar zijn echtgenote Joanna Mangelschots bleek zwanger te zijn. Joanna komt uit een groot gezin: de Vader van Joanna, Victor Mangelschots, is verongelukt in de “Entrepot” in Antwerpen in november 1911. Joanna’s moeder werd weduwe en zij had 12 kinderen. Joanna's man, Henri vertrok naar het front. Joanna kreeg een zoon Victor op 19 april 1915 in Uden, Brede. Het was geen natuurlijk kind, maar de zoon is later wel gewettigd door een huwelijk met de natuurlijke vader, nadat Henri Haepers was overleden. Henri Haepers is in Calais overleden door Tyfus. De vader was Franciscus Carolus van Egdom. Later huwden Joanna en Fransiscus, die als Belgische soldaat in Nederland was geïnterneerd. Joanna is in het begin van de oorlog naar Breda, Uden in Nederland, gevlucht vanuit Antwerpen. Hoe ze precies gevlucht zijn, is onbekend. Henri Haepers deed ongeveer 18 maanden en 10 dagen dienst aan het front. Hij kreeg postuum een ereteken, het Oorlogskruis. Na de oorlog is de familie teruggekeerd naar Antwerpen. Vader Fransiscus is gestorven op 21 jarige leeftijd en heeft nooit iets verteld. Het verhaal is later zelf uitgezocht, onder andere via andere familie.

- Bundel met brieven van kameraden die hij kende van het hospitaal, o.a. Jozef Bats - Medische fiche van Alfons Bogaerts - Treintiketten - Allerhande documentatie uit te sorteren - Album met foto's (o.a. hondekarren met mitrailleurs) - Medailles o.a. hors combat (voor gekwetsten) || De familie Van Rompaey uit Putte bij Mechelen was een boerenfamilie. Zij zijn in het begin van de oorlog gevlucht naar Engeland naar Limpsfield. Eén van de kinderen was Maria. Zij werd geboren in 1897. Maria en haar zussen gingen werken in een textielfabriek. Grootvader Alfons Bogaerts (ook uit Putte bij Mechelen) werd geboren in 1892. Hij werd samen met zijn broer opgeroepen als soldaat. Zij waren carabiniers. In 1916 is hij aan de IJzer zwaar gekwetst geraakt en hij werd getransporteerd naar Engeland. Hij moest niet meer terug naar het front. Hij ging naar Letchworth bij een burgergezin samen met enkele kameraden. Na zijn herstel vond hij werk bij Kryn & Lahy Metal Works Ltd in Letchworth en ontmoette in Engeland Maria Van Rompaey. Ze hebben zich verloofd en kochten in Engeland oorlogsringen in oorlogsgoud. Zij waren dus beide van Putte en zonder elkaar voordien te kennen en ontmoetten zij elkaar in Engeland. Na de oorlog in 1920 zijn zij in Putte gehuwd. Zij zijn opnieuw in Putte gaan wonen. Uit het huwelijk kwam één zoon voort René Bogaerts.