Op 13 december 1893 werd Jan Mathieu Bergmans in Opoeteren (Limburg) geboren. Op 8 juli 1913 meldde jongeman Bergmans zich aan bij het leger. Enkel maanden later, op 15 september 1913, ging hij dan actief in dienst. Toen op 4 augustus 1914 de Eerste Wereldoorlog uitbrak in België werd ook Jan Mathieu Bergmans gemobiliseerd. Na slechts enkele maanden oorlog raakte hij op 28 oktober 1914 voor het eerst gewond nabij Pervijze. Hij werd geëvacueerd naar een militair hospitaal in Cambridge en later naar het Koning Albert Hospitaal in Londen. Eenmaal hersteld van zijn verwondingen trok Jan Mathieu opnieuw naar het front. Tijdens gevechten nabij Kaaskerke (Diksmuide) in december 1916 raakte hij echter opnieuw gewond. Hij kreeg een decoratie voor zijn 'acte de courage et de dévouement'. Tijdens de laatste twee oorlogsjaren raakte hij nog tweemaal gewond, de eerste keer in juli 1917 nabij Diksmuide, de tweede keer op 8 oktober 1918 tijdens het eindoffensief in Lendelede. Jan Mathieu Bergmans kreeg van de Belgische overheid een IJzer - en Overwinningsmedaille. In september 1919 kreeg hij onbepaald verlof. Hij trouwde met Marie-Anna Jacobs. Hij overleed in september 1954. || Officiële militaire documenten van Jan Mathieu Bergmans. Bidsprentje, een vuurkaart en enkele foto's van Jan Mathieu Bergmans.

Twee portretfoto's; één studioportret van Jean en één portret van zijn verloofde Wilhelmine (Minette) in verlovingstenue. Inschrijvingsbewijs van de universiteit van Leuven voor het 2de jaar Germaanse (1908). Lesboek Engelse woordenschat, uitgegeven in Bielefeld (1905). || Pieter-Jan (Jean-Pierre of Jean) Steyfkens was afkomstig uit Genk (Gelieren) en de oudste zoon van het arme landbouwersgezin Steyfkens. Jean was uitzonderlijk begaafd en mocht als één van de weinigen uit Genk hogere studies aanvatten. Na zijn legerdienst (1906-1907) deed hij Germaanse talen. De oprichting van de Kempische mijnzetels gaf hem grote hoop voor de toekomst. Zo volgde hij ondermeer het keuzevak 'Mineralogie' dat door André Dumont werd gedoceerd. Om zijn doctoraatsstudies te bekostigen werkte hij op de mijn van Winterslag als metselaar en vertaler (Frans-Duits). Hier leerde hij de Duitse boormeester Hermann Dittmann kennen die hem ondersteunde in zijn studies en hem van Duitstalige boeken en tijdschriften voorzag. Dankzij relaties in de mijn, en op voorspraak van de vader Evence Coppée, kon Jean starten als leraar talen in het nieuw opgerichte Athenée Royale in Seraing. Jean verloofde zich in 1914 met de stiefdochter van Dittmann; Wilhelmine Steffens (Brachelen). Maar in 1914 breekt de oorlog uit en Jean wordt gemobiliseerd bij het 10e Linieregiment (stamnr. 54.847). Jean vertrok naar zijn regiment maar enkele dagen later ontving de familie een officieel schrijven waarbij zijn mobilisatie werd ingetrokken. Waarschijnlijk speelden ook hier zijn contacten met Evence Coppée een rol. Men kan hem echter niet meer bereiken en de chaos van de oorlog bracht Jean tot aan het IJzerfront. Hier sneuvelde hij op 30 oktober 1914 in Oud-Stuivekenskerke door een schrapnel. De familie Dittmann vertrok dadelijk uit Genk en liet al hun bezittingen achter.

Foto's van revues van Flor