Officiële documenten inzake de indiensttreding van Remi Bartier, twee foto's van Remi Cyriel Bartier en enkele medailles. Foto's van de plaatsen waar Remi Cyriel Bartier herdacht wordt (Ramskapelle en oorlogmonument Ieper in de Jules Coomansstraat). || Remi Cyriel Bartier werd geboren in Sint-Jan nabij Ieper op 8 december 1890. Hij werkte als houtbewerker in Ieper en woonde daar ook in de Dikkebusse Steenweg (Vaartweg) 2. Twintig jaar later, in januari 1910, meldde Remi zich aan bij het leger. Opnieuw vier jaar later, op één augustus 1914, werd zijn klas met het oog op een nakende oorlog opnieuw gemobiliseerd. Remi Bartier functioneerde toen reeds als sergeant. Hij werd ingedeeld bij het 26e linieregiment en promoveerde tot sergeant. Aan zijn frontperiode kwam abrupt een einde op 31 oktober 1914, op die dag sneuvelde hij nabij Ramskapelle. Tijdens de Eerste Wereldoorlog stierf ook zijn broer in 1915 aan de dodelijke epidemie tyfus. Zijn zus werd naar Frankrijk gestuurd en is uiteindelijk als non in een slotklooster in Constantinopel (Istanbul) terechtgekomen. De tweede broer van Remi Cyriel Bartier bleef als enig kind over.

Verschillende eretekens en documenten met betrekking tot zijn dienst aan de IJzer : o.a. de Overwinningsmedaille, het Oorlogskruis en zijn identiteitskaart van oud-strijder. Behoudens een kaart ontbreken de medaille van de Leopoldsorde en de Vuurkruisersmedaille. || Johannes Petrus (Jan) De Maeyer heeft in 1914-1918 vier jaar aan de Ijzer gevochten. Het is niet geweten op welke plaats hij zich bevond. Hij had zeven frontstrepen. Johannes werd bevangen door gas en leed daardoor aan zieke longen.

Twee portretfoto's; één studioportret van Jean en één portret van zijn verloofde Wilhelmine (Minette) in verlovingstenue. Inschrijvingsbewijs van de universiteit van Leuven voor het 2de jaar Germaanse (1908). Lesboek Engelse woordenschat, uitgegeven in Bielefeld (1905). || Pieter-Jan (Jean-Pierre of Jean) Steyfkens was afkomstig uit Genk (Gelieren) en de oudste zoon van het arme landbouwersgezin Steyfkens. Jean was uitzonderlijk begaafd en mocht als één van de weinigen uit Genk hogere studies aanvatten. Na zijn legerdienst (1906-1907) deed hij Germaanse talen. De oprichting van de Kempische mijnzetels gaf hem grote hoop voor de toekomst. Zo volgde hij ondermeer het keuzevak 'Mineralogie' dat door André Dumont werd gedoceerd. Om zijn doctoraatsstudies te bekostigen werkte hij op de mijn van Winterslag als metselaar en vertaler (Frans-Duits). Hier leerde hij de Duitse boormeester Hermann Dittmann kennen die hem ondersteunde in zijn studies en hem van Duitstalige boeken en tijdschriften voorzag. Dankzij relaties in de mijn, en op voorspraak van de vader Evence Coppée, kon Jean starten als leraar talen in het nieuw opgerichte Athenée Royale in Seraing. Jean verloofde zich in 1914 met de stiefdochter van Dittmann; Wilhelmine Steffens (Brachelen). Maar in 1914 breekt de oorlog uit en Jean wordt gemobiliseerd bij het 10e Linieregiment (stamnr. 54.847). Jean vertrok naar zijn regiment maar enkele dagen later ontving de familie een officieel schrijven waarbij zijn mobilisatie werd ingetrokken. Waarschijnlijk speelden ook hier zijn contacten met Evence Coppée een rol. Men kan hem echter niet meer bereiken en de chaos van de oorlog bracht Jean tot aan het IJzerfront. Hier sneuvelde hij op 30 oktober 1914 in Oud-Stuivekenskerke door een schrapnel. De familie Dittmann vertrok dadelijk uit Genk en liet al hun bezittingen achter.