Officiële documenten inzake de indiensttreding van Remi Bartier, twee foto's van Remi Cyriel Bartier en enkele medailles. Foto's van de plaatsen waar Remi Cyriel Bartier herdacht wordt (Ramskapelle en oorlogmonument Ieper in de Jules Coomansstraat). || Remi Cyriel Bartier werd geboren in Sint-Jan nabij Ieper op 8 december 1890. Hij werkte als houtbewerker in Ieper en woonde daar ook in de Dikkebusse Steenweg (Vaartweg) 2. Twintig jaar later, in januari 1910, meldde Remi zich aan bij het leger. Opnieuw vier jaar later, op één augustus 1914, werd zijn klas met het oog op een nakende oorlog opnieuw gemobiliseerd. Remi Bartier functioneerde toen reeds als sergeant. Hij werd ingedeeld bij het 26e linieregiment en promoveerde tot sergeant. Aan zijn frontperiode kwam abrupt een einde op 31 oktober 1914, op die dag sneuvelde hij nabij Ramskapelle. Tijdens de Eerste Wereldoorlog stierf ook zijn broer in 1915 aan de dodelijke epidemie tyfus. Zijn zus werd naar Frankrijk gestuurd en is uiteindelijk als non in een slotklooster in Constantinopel (Istanbul) terechtgekomen. De tweede broer van Remi Cyriel Bartier bleef als enig kind over.

Verschillende eretekens en documenten met betrekking tot zijn dienst aan de IJzer : o.a. de Overwinningsmedaille, het Oorlogskruis en zijn identiteitskaart van oud-strijder. Behoudens een kaart ontbreken de medaille van de Leopoldsorde en de Vuurkruisersmedaille. || Johannes Petrus (Jan) De Maeyer heeft in 1914-1918 vier jaar aan de Ijzer gevochten. Het is niet geweten op welke plaats hij zich bevond. Hij had zeven frontstrepen. Johannes werd bevangen door gas en leed daardoor aan zieke longen.

- foto's van grootouders - groepsfoto - foto van Henri Cammaer - foto van grootmoeder en en diens zoon Marcel Cammaer (geboren 1918). - foto van front Nederland: soldaten doen was. - soldijboekje met afscheidsbrief || Aanbrenger heeft een blikken doos gekregen van zijn broer waarin allerlei voorwerpen zaten die herinneren aan wereldoorlog I. CAMMAER: Verhaal over grootouders Henri Cammaer en echtgenote (zie foto's). Grootvader was fourier in de oorlog en hij had de graad van sergeant-majoor. Hij was ook film-amateur. Hij maakte zelf filmpjes van allerlei gebeurtenissen waarbij onder andere slachtoffers van bombardementen op de Leuvensesteenweg en begrafenissen getoond werden. Verschillende filmpjes zijn nadien op dvd overgezet en afgegeven bij het archief van Mechelen. Aanbrenger bezit een foto van een kamp in Nederland waar de soldaten de was deden. Beide grootvaders dienden in Nederland tot 1919. Grootmoeder is begin 1918 overleden aan een hartaanval. Vader was een enig kind en 9 jaar oud toen hij op de trein gezet werd naar Scheveningen met een treinkaartje om de hals. Hij werd als 'wees' opgevangen door mensen in Den Haag tot vader uit oorlog de terugkwam. Grootvader heeft geleefd tot 1958. Over de oorlogsjaren werd thuis weinig verteld. Ook een oom heeft vier jaar aan het Ijzerfront gestreden maar vertelde daarover nooit. Grootvader Henri Cammaer was voordien garnierder. Het beroep werd voortgezet van vader op zoon. Een tweede grootvader is eveneens naar Nederland gegaan als attaché. Mertens, de latere schoonbroer van Cammaer was vrijwilliger in 1913. Hij was van de lichting van 1914. Corneel Mertens was 'agronome', een kriekenboer met een boomgaard. Na de oorlog trouwde hij met een vrouw uit een merceriezaak te Mechelen en hij heeft zich later ingekocht in een garage te Mechelen. Zij hadden geen kinderen. Er werden reeds verschillende voorwerpen geschonken aan het museum in Ieper.