Op 13 december 1893 werd Jan Mathieu Bergmans in Opoeteren (Limburg) geboren. Op 8 juli 1913 meldde jongeman Bergmans zich aan bij het leger. Enkel maanden later, op 15 september 1913, ging hij dan actief in dienst. Toen op 4 augustus 1914 de Eerste Wereldoorlog uitbrak in België werd ook Jan Mathieu Bergmans gemobiliseerd. Na slechts enkele maanden oorlog raakte hij op 28 oktober 1914 voor het eerst gewond nabij Pervijze. Hij werd geëvacueerd naar een militair hospitaal in Cambridge en later naar het Koning Albert Hospitaal in Londen. Eenmaal hersteld van zijn verwondingen trok Jan Mathieu opnieuw naar het front. Tijdens gevechten nabij Kaaskerke (Diksmuide) in december 1916 raakte hij echter opnieuw gewond. Hij kreeg een decoratie voor zijn 'acte de courage et de dévouement'. Tijdens de laatste twee oorlogsjaren raakte hij nog tweemaal gewond, de eerste keer in juli 1917 nabij Diksmuide, de tweede keer op 8 oktober 1918 tijdens het eindoffensief in Lendelede. Jan Mathieu Bergmans kreeg van de Belgische overheid een IJzer - en Overwinningsmedaille. In september 1919 kreeg hij onbepaald verlof. Hij trouwde met Marie-Anna Jacobs. Hij overleed in september 1954. || Officiële militaire documenten van Jan Mathieu Bergmans. Bidsprentje, een vuurkaart en enkele foto's van Jan Mathieu Bergmans.

- foto's van grootouders - groepsfoto - foto van Henri Cammaer - foto van grootmoeder en en diens zoon Marcel Cammaer (geboren 1918). - foto van front Nederland: soldaten doen was. - soldijboekje met afscheidsbrief || Aanbrenger heeft een blikken doos gekregen van zijn broer waarin allerlei voorwerpen zaten die herinneren aan wereldoorlog I. CAMMAER: Verhaal over grootouders Henri Cammaer en echtgenote (zie foto's). Grootvader was fourier in de oorlog en hij had de graad van sergeant-majoor. Hij was ook film-amateur. Hij maakte zelf filmpjes van allerlei gebeurtenissen waarbij onder andere slachtoffers van bombardementen op de Leuvensesteenweg en begrafenissen getoond werden. Verschillende filmpjes zijn nadien op dvd overgezet en afgegeven bij het archief van Mechelen. Aanbrenger bezit een foto van een kamp in Nederland waar de soldaten de was deden. Beide grootvaders dienden in Nederland tot 1919. Grootmoeder is begin 1918 overleden aan een hartaanval. Vader was een enig kind en 9 jaar oud toen hij op de trein gezet werd naar Scheveningen met een treinkaartje om de hals. Hij werd als 'wees' opgevangen door mensen in Den Haag tot vader uit oorlog de terugkwam. Grootvader heeft geleefd tot 1958. Over de oorlogsjaren werd thuis weinig verteld. Ook een oom heeft vier jaar aan het Ijzerfront gestreden maar vertelde daarover nooit. Grootvader Henri Cammaer was voordien garnierder. Het beroep werd voortgezet van vader op zoon. Een tweede grootvader is eveneens naar Nederland gegaan als attaché. Mertens, de latere schoonbroer van Cammaer was vrijwilliger in 1913. Hij was van de lichting van 1914. Corneel Mertens was 'agronome', een kriekenboer met een boomgaard. Na de oorlog trouwde hij met een vrouw uit een merceriezaak te Mechelen en hij heeft zich later ingekocht in een garage te Mechelen. Zij hadden geen kinderen. Er werden reeds verschillende voorwerpen geschonken aan het museum in Ieper.

Foto's van revues van Flor