Foto und Postkarte von Joseph Scheck (geboren am 18.03.1882 in Tegernheim, gestorben am 19.03.1962 in Tegernheim); Foto von Scheck in Uniform von 1914 mit dem Text: Feldzug 1914 / Wer weiss ob wir uns wiedersehn / In Treue fest! Ingolstadt; Feldpostkarte an Schwester Franziska Scheck vom 19.07.1915; Scheck war von Beruf Maurer und besaß einen kleinen Bauernhof in Tegernheim. || || Imperial Forces || Western Front || Women || Other || || Western Front || Imperial Forces || Women || Other || || Women || Other || Imperial Forces || Western Front

Een artikel dat de vlucht van de familie pasteels beschreef een brief van Leon pasteels waarin hij het verhaal beschrijft waarbij hij de Duitsers omkocht brieven aangaande zijn hulp aan Belgen in Eindhoven || Het verhaal werd verteld op Verhalendag in Antwerpen. Het eerste verhaal behandeld de familie Pasteels, Petrus & Marie- Josephine. Zij vluchtten bij het uitbreken van de oorlog uit Leuven. Oorspronkelijk vertrokken ze met de trein naar Duitsland, maar wegens een verwonding van Marie- Josephine hebben de Duitsers hen omgeleid naar Eindhoven waar ze gebleven zijn. Hun oudste dochter; Marie-Elise trouwde met de Belg Felix van Hoof, die voordien bij de Leuvense spoorwegens werkte. Felix van Hoof keerde later terug naar Leuven als medeoprichter van de eerste Belgische vestiging van Philips in 1919. De oudste zoon Leon Pasteels, die werkzaam was bij de kas van de levensverzekeringen en de lijfrente, zou zich samen met Felix in Eindhoven inzetten voor Belgische oorlogswezen. Zo richtte hij organisatie op voor wezen, bvb. een koor. Samen met een zekere Leon de Conick (verder onbekend) en een zekere meneer Aubert zette hij zich in om mensen en goederen over de Belgische grens te smokkelen. Daarvoor kocht hij Duitsers om met sigaren, zodat zij op een bepaald uur de stroom op het hek op de grens zouden afsluiten. Uiteindelijk werd hij hiervoor opgepakt, waardoor hij zijn Belgische nationaliteit kwijt raakte. Zijn rol werd uitgebreid besproken in het boek Eindhoven in oorlogstijd. Na de oorlog richtte hij een sigarenfabriek op. || || Krantenartikel || Publication || || Publication || Krantenartikel || || Publication || Krantenartikel || || Brief || Letter || || Letter || Brief

Jacob Mahmens, mein Urgroßvater, war Bauer in Hügum (heute Sønder Hygum, Sønderylland, Dänemark) im nördlichen Schleswig (damals preußische Provinz Schleswig-Holstein). Drei Töchter, vier Söhne und ein Stiefsohn gehörten neben seiner Frau bis Kriegsbeginn zu seiner anwachsenden Familie. Auch er wurde noch trotz seines Alters Soldat und ließ sich wohl aus diesem Anlass vom Fotografen im benachbarten Rödding ablichten. Mehr ist mir von seiner Militärzeit nicht bekannt. Der verlorene Krieg hatte jedoch, abgesehen vom Soldatentod des Stiefsohnes, für sein weiteres Leben und das seiner Familie große Auswirkungen. Die Region, wo sein Hof lag, wurde nach dem für Deutschland verlorenen Krieg zum Abstimmungsgebiet erklärt und fiel nach einer Volksabstimmung 1920 an Dänemark. Jacob Mahmens, der Deutscher bleiben wollte, verließ die Heimat und siedelte sich in Angeln an der Ostküste Schleswig-Holsteins nahe von Schloss Glücksburg an. Sein dritter Sohn Johannes (1897-1984) blieb jedoch im nun dänischen Mögelmose, der Krieg zerteilte die Familie in zwei verschiedene nationale Lager.