Φωτογραφίες || Ο πατέρας μου, Γεώργιος Κόγιας γεννήθηκε το 1877 και πέθανε το 1944 στη Βέροια. Η μητέρα μου, Μαρία Παληκάρια, γεννήθηκε ανάμεσα στα 1880-85 και πέθανε το 1965. Ο πατέρας μου πήγε στο σχολείο και τελείωσε το αντίστοιχο σημερινό Λύκειο ενώ η μητέρα μου δεν πήγε καθόλου στο σχολείο. Ο πατέρας ήταν κτηνοτρόφος και η μητέρα φρόντιζε το σπίτι. Έκαναν μαζί 8 παιδιά (5 αγόρια, 3 κορίτσια) από τα οποία έζησαν τα 4 αγόρια: ο μεγαλύτερος αδερφός μου Αντώνιος γεννήθηκε το 1905, ακολουθούν ο Στέφανος και ο Στέργιος και τελευταίος εγώ, το «σουγκάρι», που γεννήθηκα το 1923. Όλη η οικογένεια κάθε καλοκαίρι παραθέριζε στο Σέλι που ήταν αποκλειστικά παραθεριστικό θέρετρο και κατοικούνταν μόνο από Βλάχους. Τέλη Μαΐου απόγευμα φορτώνανε τα ζώα στα οποία ήταν καβάλα οι γυναίκες και ξεκινούσαν. Όλα τα πράγματα μπαίνανε σε μάλλινα τσουβάλια (τα «χαράρια») που τα υφαίνανε οι γυναίκες. Φρούτα και λαχανικά δεν παίρνανε μαζί τους γιατί τα φέρνανε στο χωριό οι «μπασακοί» που ήταν Ναουσαίοι ή Φυτειώτες που γυρνούσαν τα χωριά και πουλούσαν φρούτα εποχής. Το βραδάκι φτάνανε στην τοποθεσία «Μησιακούλι» κοντά στο Κλαδάκι της Φυτειάς, ξεφόρτωναν και κοιμόντουσαν. Πριν χαράξει ξαναφορτώνανε τα ζώα και ξεκινούσαν για τη Φυτειά όπου όλο και κάποιος γνωστός θα τους έδινε κάτι φαγώσιμο. Στην οικογένειά μου πάντα η οικογένεια του Μπαρμπα-Γιάννη του Γκαλίτσιου έδινε ένα αρνί το οποίο στη συνέχεια ψήναμε και τρώγαμε στη Μαρούσια όπου στήνονταν ωραία γλέντια με χορό και γίνονταν και οι πρώτοι ψίθυροι για τα συνοικέσια. Έτσι το βράδυ πια φτάναμε στο Σέλι και η οικογένεια που έφτανε πρώτη είχε την υποχρέωση να φροντίσει για το φαγητό των επόμενων που θα έφταναν αργότερα. Η οικογένεια ξανακατέβαινε στη Βέροια το Σεπτέμβρη για το χειμώνα. Στις φωτογραφίες απεικονίζονται μέλη της ευρύτερης οικογένειάς μου, όπως και η γιαγιά μου που πέθανε, μεγάλη σε ηλικία, γύρω στα 1947 στη Βέροια. Τη φωτογραφία της γιαγιάς τράβηξαν στο Σέλι το 1916 (τότε εμφανίστηκε η φωτογραφία στο Σέλι) οι αδερφοί Μανάκια που φέρανε τη φωτογραφία στην Ελλάδα. || || Σουλτάνα Νικολάου Κόγια || Η γιαγιά μου Σουλτάνα Κόγια || Photograph || 40.5506137,22.026534500000025 || Η Γιαγιά μου, Σουλτάνα Νικολάου Κόγια. Πέθανε το 1947 στη Βέροια σε μεγάλη ηλικία. Έκανε συνολικά οχτώ παιδιά και έζησαν τα πέντε (3 αγόρια και 2 κορίτσια). Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στο Σέλι το 1916. || || Photograph || Σέλι || Η γονείς μου και τα αδέρφια μου || Οι γονείς μου και τα αδέρφια μου || 40.5506137,22.026534500000025 || Οι γονείς μου και τα αδέρφια μου (εγώ δεν έχω γεννηθεί ακόμη) το 1916. Η μητέρα μου γέννησε 8 παιδιά από τα οποία έζησαν τα 4. || || Ο πατέρας μου || Σέλι || 40.5494404,22.02672860000007 || Λεπτομέρεια από την προηγούμενη φωτογραφία || Photograph || || 40.5494404,22.02672860000007 || Η οικογένεια του θείου μου Δημητρίου Κόγια || Σέλι || || Η οικογένεια του θείου μου Στέργιου Κόγια || Σέλι || 40.5494404,22.02672860000007

Φωτογραφία στην οποία απεικονίζεται ο Χρυσόστομος Σοφράς (όρθιος, αριστερά από τη γυναίκα στο κέντρο) ως έφεδρος αξιωματικός γιατρός στον πόλεμο, στο Β' Στρατιωτικό Νοσοκομείο, όπου στεγάζεται η σημερινή Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ.

Φωτογραφία του Κωνσταντίνου Κυριακόπουλου και λεύκωμα καταγραφής της ζωής του από την εγγονή του Μαρία Υφαντίδου σε χειρόγραφο αλλά και δακτυλογραφημένο αντίγραφο. || Γύρω στα 1982 ο παππούς μου Κυριακόπουλος Κωνσταντίνος, γεννημένος το 1884, μου αφηγήθηκε την ιστορία της ζωής του και την κατέγραψα ακριβώς όπως την έλεγε. Ο παππούς μου ήταν κοφτερό μυαλό, τον σεβόταν όλοι και ζητούσαν τη γνώμη του, και βοηθούσε όλο τον κόσμο ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων. Συμμετείχε στο Μακεδονικό Αγώνα και στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και γενικά τελείωσε με τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις σε ηλικία 39 ετών. Στο λεύκωμα που επισυνάπτεται περιγράφει χαρακτηριστικές στιγμές της ζωής του, μιας ζωής σχεδόν ενός αιώνα. || || Ο παππούς μου Κωνσταντίνος Κυριακόπουλος || Photograph || Κωνσταντίνος Κυριακόπουλος || || Λεύκωμα καταγραφής της ζωής του παππού μου || 40.567941,22.340097199999946 || Στο λεύκωμα αυτό κατέγραψα τη ζωή του παππού μου όπως μου τη διηγήθηκε γύρω στα 1982. || Κωνσταντίνος Κυριακόπουλος || Ελληνικά || Gaeilge || || Κυριακόπουλος Κωνσταντίνος || Έχει διατηρηθεί η ορθογραφία και η σύνταξη του πρωτότυπου κειμένου || Δακτυλογραφημένο αντίγραφο λευκώματος της ζωής του παππού μου