1 φωτογραφία μεταλλίου που απονεμήθηκε σε όλους τους ημιονηγούς του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου. || Ο Λουκά Κυριάκος γεννήθηκε στο Παλαιχώρι. Ως πιθανή χρονολογία γεννήσεως του φέρεται το 1882. Με την σύζυγο του Παρασκευού Παντελή απέκτησαν τον Ιωάννη, Παναή, Λουκά και Δαμιανό. Μαρτυρία Ευρυδίκης Βαγιανού: Ο παππούς μου, Κυριάκος Λουκά, πήρε μέρος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1914-1918. Πολέμησε στα μέρη της Μακεδονίας παρά το πλευρό των Ελλήνων εναντίων των Βουλγάρων. Από αφηγήσεις του πατέρα μου, Ιωάννη Κυριάκου Λουκά, ο πατέρας του γύρισε από τον πόλεμο από το 1918. Στην Κύπρο επικρατούσε μεγάλη πείνα. Επέστρεψε πίσω στα μέρη της Μακεδονίας παίρνοντας μαζί του και τον πατέρα μου που ήταν τότε μόλις 16 χρονών. Μαζί πολέμησαν ως το 1920 σε μέρη δύσβατα. Στον πόλεμο αυτό παρασημοφορήθηκε και έχω το παράσημο του. (Οι μαρτυρίες αναρτήθηκαν από το βιβλίο: Ψιλλίτα-Ιωάννου, Παναγιώτα, 1997. Κραυγή ελευθερίας: Παλαιχώρι 1901-1974. Λευκωσία, σελ. 7).

Φωτογραφίες και ημερολόγιο του Μακεδονομάχου Κυριάκου Ιορδάνους - Φασουλή (Macedonian Mule Corps MMC - 11809) || Ο Μακεδονομάχος πολέμιστής του Α' και Β' Παγκοσμίου Πολέμου Κυριάκος Ιορδάνους (Φασουλής) γεννήθηκε το 1900 στην Επισκοπή Πάφου. Πατέρας του ήταν ο Ιορδάνης Σολωμού και μητέρα του η Λουρτανού. Ο Κυριάκος Ιορδάνους κατετάγη στον Αγγλικό στρατό το 1917 και έπειτα μεταφέρθηκε στο Μακεδονικό μέτωπο όπου υπηρέτησε ως ημιονηγός μεταφέροντας υλικό και εφόδια στο Μέτωπο. Κάτω από δυσβάσταχτες συνθήκες και πιστός στο καθήκον του, ο Κυριάκος Ιορδάνους υπηρέτησε ηρωικά με σθένος και παρρησία και ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα για υπεράσπιση της πατρίδας συνέβαλε με κάθε τρόπο ώστε να βοηθήσει σημαντικά τους συμπατριώτες του στις δύσκολες συνθήκες του πολέμου. Σύμφωνα με το μητρώο Κυπρίων πολεμιστών που διασώζεται μέχρι σήμερα, ο Κυριάκος Ιορδάνους παρασημοφορήθηκε με το μετάλειο ανδρείας και τιμής που δινόταν τότε στο σώμα ημιονηγών φέροντας τον αριθμό Macedonian Mule Corps (MMC 11809). Χαρακτηριστικές είναι οι διηγήσεις του Κυριάκου Ιορδάνους που διασώζονται μέχρι σήμερα μέσα από τα γραφόμενα του. Διαβάζοντας κανείς τα γραφόμενα του μπορεί να αντιληφθεί το μεγαλείο της ψυχής του και ταυτόχρονα να αποκτήσει μία εικόνα των τότε συνθηκών του πολέμου. Ενδεικτικό της ανδρείας και του ηρωισμού που τον διέκρινε είναι το γεγονός ότι ο Κυριάκος Ιορδάνους ανταποκρίθηκε θετικά στο κάλεσμα για συμμετοχή και στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο από όπου διηγείται τις ιστορίες του μέσα από τα γραφόμενα του. Με το πέρας του Α' Παγκοσμίου πολέμου και συγκεκριμένα το 1919 ο Κυριάκος Ιορδάνους επιστρέφει στην Κύπρο όπου εργάστηκε ως Αγροφύλακας σε διάφορα χωριά, μεταξύ αυτών τα Μαμώνια της Πάφου, ενώ η κύρια ενασχόληση του ήταν Γεωργός. Με την στήριξη της συζύγου του Θεοτέρας κατάφερε να βιοπωρήσει και να αποκτήσει τέσσερα παιδιά τους: Θράσο, Καλλιρόη, Ιορδάνη και Σάββα. Ο Κυριάκος Ιορδάνους απεβίωσε στις 3 Ιανουαρίου 1980 αφού κατάφερε να εκπληρώσει το καθήκον του προς την πατρίδα και την οικογένεια του.

1 φωτογραφία μεταλλίου που απονεμήθηκε σε όλους τους ημιονηγούς του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου. || Ο Μιχαηλίδης Μιχαήλ γεννήθηκε στο Παλαιχώρι. Ως πιθανή χρονολογία φέρεται το 1900. Γονείς του ήταν οι Παναής Μιχαηλίδης και Παναγιωτού Αργυρού. Με την σύζυγος του Σοφία Σάββα Πάτσαλου απέκτησαν τον Ανδρέα Μιχαηλίδη. Ο Μιχαήλ Μιχαηλίδης κατατάχθηκε στον Αγγλικό στρατό το 1918 κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πήρε μέρος στην επίθεση των συμμαχικών ελληνικών δυνάμεων εναντίων των Βουλγάρων στο Βαλκανικό μέτωπο. Κατά την επίθεση αυτή οι Βούλγαροι ηττήθηκαν, υποχρεώθηκαν να τραπούν εις φυγή και να ζητήσουν ανακωχή. Ταυτόχρονα είχε συλληφθεί αιχμάλωτη και η Γερμανική στρατιά, που συμπολεμούσε με τους Βουλγάρους. Ο Μιχαήλ Μιχαηλίδης είχε τιμηθεί με τιμητικό μετάλλιο από τους Άγγλους, μαζί με τους οποίους είχε πολεμήσει, το οποίο είχε στην κατοχή του ο γιός του Ανδρέας Μιχαηλίδης και το οποίο επέστρεψε στους Άγγλους, κατά τη διάρκεια του Αγώνα της ΕΟΚΑ, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την στάση των Άγγλων έναντι της Κύπρου. (Οι μαρτυρίες αναρτήθηκαν μέσα από το βιβλίο: Ψιλλίτα-Ιωάννου, Παναγιώτα, 1997. Κραυγή ελευθερίας: Παλαιχώρι 1901-1974. Λευκωσία, σελ. 8).