Het verhaal gaat over Henri Van Praet. Henri was vier jaar aan het IJzerfront. Hij was clairon. Henri geraakte gewond aan zijn arm en hij werd in Engeland gehospitaliseerd. Toen hij hersteld was, werd hij terug naar het front gezonden. Begin november 1918 is hij krijgsgevangen genomen. Zijn echtgenote, die in Boom woonde, vernam dat de trein met krijgsgevangenen waar Henri op zat, naar Brussel reed en daar halt zou houden. Ze hadden familie in Brussel. De echtgenote van Henri is naar de familie in Brussel gegaan. Ze konden gedaan krijgen dat Henri Van Praet even 'verlof' kreeg als krijgsgevangene. Hij mocht meegaan naar het huis van de Brusselse familie, met de belofte tijdig terug te keren. Henri zag daar voor het eerst in vier jaar zijn echtgenote terug. Vervolgens werd hij afgevoerd naar Duitsland. Begin juli 1919 kwam hij gezond terug thuis. Enkele weken later beviel zijn vrouw van een tweeling, exact negen maanden na hun weerzien in Brussel. Een deel van de familie zat tijdens de oorlog in het interneringskamp Harderwijk (Nederland). De schoonbroer van Henri zat in het interneringskamp in Amersfoort en een andere schoonbroer zat in Soltau, Duitsland. || - postkaart met gezinsfoto, verstuurd naar Harderwijk; - foto uit militair kirjgsgevangenenkamp Amersfoort; - foto's van Henri Van Praet aan het front.

Postkaarten met foto's in mappen (3 albums)van grootvader. Op één van de foto's staat een Congolese militair (Albert Kudjabo). Militieboekje 10e linie met postkaarten van voor de oorlog. || Willem werd geboren op 2 november 1883 in Mechelen en overleed daar in februari 1958. Hij werd bij het begin van de oorlog krijgsgevangen gemaakt in Namen,nl. op 23 augustus 1914. Hij bleef tot het einde van de oorlog in gevangenkampen in Duitsland (Göttingen en Soltau). Zie foto's van Willem in krijgsgevangenschap: nr 27. Zijn jongere broer Jozef(Jefke) bracht de oorlog door aan het Ijzerfront. Zie foto van Jefke: nr 2 en 3.Correspondentie van Jefke aan het thuisfront: Foto nr 4 en 5 Willem's echtgenote (Leontine Claes) en haar ouders waren gevlucht naar Nederland en woonden bij een weduwe in Ossendrecht. Na de oorlog keerde Willem terug naar Mechelen waar hij een zoon kreeg met de naam Willy. Willem werd tijdens zijn krijgsgevangenschap om gezondheidsredenen ontheven van de zwaarste taken (wegenbouw enz.) en werd aangesteld als knecht op een boerderij. Hij moest onder meer verplicht met de oogst helpen. Bij deze boerenfamilie werd hij goed en vriendelijk behandeld. Na de oorlog is hij nog enkele keren bij hen op bezoek geweest. In het krijgsgevangenkamp werden vriendschappen voor het leven gesmeed. Er zijn over het leven in die kampen heel wat foto's en prentbriefkaarten beschikbaar. Deze briefkaarten werden door Willem naar de familie gezonden. Willem kreeg de kans in de vrije uren lessen te volgen in de school van het kamp: zie foto 71.Hij behaalde daar ook zijn diploma middelbaar onderwijs: zie foto 28, waar ook linksboven de toneelvereniging op te zien is, met rechts, zittend: Staf Bruggen; in die tijd een beroemdheid in toneelmiddens.

Johannes Van Elsacker °1899 is opgepakt aan de elektrische draad ten noorden van Kapellen, zogezegd omdat hij brieven van Belgische zakenmannen zou smokkelen naar Nederland. Later blijkt dat hij zich via NL naar Engeland wou begeven en zich wou aanmelden bij het Belgisch leger. Nadat hij is opgepakt, verdwijnt hij. Niemand weet waar hij is, tot hij opduikt in Duitsland in het kamp Sennelager. Hij heeft heel zijn leven volgehouden dat hij brievensmokkelaar was. In het Arbeitskamp werd hij relatief goed behandeld. Hij heeft er bij de boeren gewerkt. In het kamp maakten ze zelf geld en er moet een keer een incident zijn geweest, want hij werd zwaar geslagen. Hij is teruggekeerd op 29/11/1918.