- 7 foto's (hospitaal Engeland en verblijf in Londen), Affiche bij brevet van herinneringsmedaille || Soldaat-milicien, Alexander Joris, behoorde tot het garnizoen van het fort van Walem. Daar liep hij brandwonden aan de handen op. Begin oktober 1914 werd hij voor verzorging overgebracht naar Engeland. Tijdens deze overtocht werd een foto genomen, waarop hij een sigaret krijgt van een Schotse soldaat. Deze foto verscheen nadien in de pers. In Engeland verbleef hij in het militaire hospitaal van Gravesend en het King Albert Hospital in Londen. Naar verluid werden ze daar goed verzorgd. In de zomder van 1915 trekt Alexander naar het IJzerfront waar hij bij een mortierbatterij wordt ingedeeld.

Frans Boulanger werd geboren te Rotselaar op 30 januari 1881. Na zijn geboorte verhuisden zijn ouders naar Elsene. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog meldde hij zich als oorlogsvrijwilliger aan bij het Belgisch leger. Frans werd ingedeeld bij de 1ste compagnie van het 5 geniebataljon. Vanaf het begin van de mobilisatie startte de genie met het aanleggen van pontonbruggen in Luik en Namen om de oevers van de Maas met elkaar te verbinden. Ook vernietigden deze troepen de groot aantal vaste bruggen over de Maas en Samber. Aan de forten werd er ook nog hard gewerkt. De tussenruimtes werden versterkt en tijdens de maanden augustus en september werden de genietroepen vaak in de voorste linies ingezet. Na de val van Antwerpen in oktober 1914 besloten heel vele soldaten om naar Nederland te vluchten. Indien ze in België bleven, werden ze krijgsgevangenen en naar Duitsland afgevoerd. Ongeveer 40.000 soldaten staken de grens over met Nederland en de grote meerderheid bleef gedurende de volledige duurtijd van de oorlog in Nederlandse kampen. Frans verbleef in die periode in kamp Harderwijk. Dit kamp werd gebouwd op een terrein van 30 Ha en daarop stonden meer dan 50 grote barakken die tot 15.000 mensen konden opvangen. Er werden ook scholen, winkels, badhuizen, kerken, ... gebouwd. Frans was geïnterneerd van 20 oktober tot en met 9 december 1918. Op dat moment kon hij terug naar België gaan en zich bij zijn regiment voegen. Op 19 augustus 1919 werd hij gedemobiliseerd. Op 8 mei 1920 trouwde hij met Paulien en ze kochten een huis aan het station in Gelrode. Paulien was de dochter van Maria Bols en Bernardus Uytterhoeven. Ze werd geboren te Rotselaar op 27 mei 1895 en overleed in het rusthuis van Aarschot op 19 juni 1988. Zoals vele oudstrijders vond Frans werk bij de NMBS. Na de oorlog kreeg hij nog een vergoeding van 3 keer 75 BEF en 49 keer 50 BEF (3 maanden aan het front en 49 maanden gevangenschap). Hij werd onderscheiden met de volgende medailles: De eeuwfeestmedaille, de burgerlijke medaille 2de klasse, de overwinningsmedaille en de herinneringsmedaille van de veldtocht. Door een wet gestemd in 1952 kreeg hij voor zijn verblijf in Nederland 1 frontstreep toegekend.

Frans was de zoon van Michael Verstreken en Elisabeth De Smet. Hij werd geboren te Gelrode op 27.12.1881. Op 22.04.1906 werd hij te Mechelen tot priester gewijd. Frans deed zijn eremis op 24.04.1906 in de Sint-Corneliuskerk van Gelrode. Nadien werd hij benoemd tot leerkracht aan het St-Stanislasinstituut in Berchem. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog keerde hij naar zijn geboortedorp Gelrode terug. 2 dagen voordat de Duitse troepen Gelrode innamen en vele mensen doodschoten had hij nog contact met de parochiepriester pastoor Dergent. Die vertelde hem waar hij de kostbaarheden van de parochiekerk had verstopt. Frans Verstreken was nadien getuige hoe de Duitsers pastoor Dergent in Aarschot mishandelden. Later werd pastoor Dergent doodgeschoten en zijn lijk werd in de Demer geworpen. Frans slaagde erin om uit handen van de Duitse soldaten te blijven en zoals zoveel Belgen vluchtte hij naar Engeland. Daar werd Frans vaste begeleider van Belgische vluchtelingen. Hij was voornamelijk actief in de gemeente Willesden (Groot-Londen). Op 26.11.1916 richtte hij daar een Belgische vereniging op waar landgenoten elkaar konden ontmoeten. De naam van deze vereniging was “the united Belgians”. Ook deed hij er alles aan om het leiden van Pastoor Dergent uit Gelrode wereldwijd bekend te maken. Hij schreef daarover een boek en verschillende artikels. Deze teksten werden overgenomen door kranten over heel de wereld (Verenigde Staten, Australië, …). Na de oorlog keerden de vluchtelingen terug naar België en Frans kreeg een nieuwe functie toegewezen. Hij werd onderpastoor in de St-Willibrordusparochie in Berchem. Vanaf 30.04.1930 werd hij rector in de de kapel van Sterbos te Wuustwezel. Na de Eerste Wereldoorlog kreeg Frans de Koning Albertmedaille. Deze medaille werd toegekend aan mensen die tijdens de Eerste Wereldoorlog uitzonderlijk verdienstelijk waren bij het organiseren van humanitaire werken voor Belgen. Frans Verstreken overleed op 26.08.1932 te Wuustwezel.