Frans Boulanger werd geboren te Rotselaar op 30 januari 1881. Na zijn geboorte verhuisden zijn ouders naar Elsene. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog meldde hij zich als oorlogsvrijwilliger aan bij het Belgisch leger. Frans werd ingedeeld bij de 1ste compagnie van het 5 geniebataljon. Vanaf het begin van de mobilisatie startte de genie met het aanleggen van pontonbruggen in Luik en Namen om de oevers van de Maas met elkaar te verbinden. Ook vernietigden deze troepen de groot aantal vaste bruggen over de Maas en Samber. Aan de forten werd er ook nog hard gewerkt. De tussenruimtes werden versterkt en tijdens de maanden augustus en september werden de genietroepen vaak in de voorste linies ingezet. Na de val van Antwerpen in oktober 1914 besloten heel vele soldaten om naar Nederland te vluchten. Indien ze in België bleven, werden ze krijgsgevangenen en naar Duitsland afgevoerd. Ongeveer 40.000 soldaten staken de grens over met Nederland en de grote meerderheid bleef gedurende de volledige duurtijd van de oorlog in Nederlandse kampen. Frans verbleef in die periode in kamp Harderwijk. Dit kamp werd gebouwd op een terrein van 30 Ha en daarop stonden meer dan 50 grote barakken die tot 15.000 mensen konden opvangen. Er werden ook scholen, winkels, badhuizen, kerken, ... gebouwd. Frans was geïnterneerd van 20 oktober tot en met 9 december 1918. Op dat moment kon hij terug naar België gaan en zich bij zijn regiment voegen. Op 19 augustus 1919 werd hij gedemobiliseerd. Op 8 mei 1920 trouwde hij met Paulien en ze kochten een huis aan het station in Gelrode. Paulien was de dochter van Maria Bols en Bernardus Uytterhoeven. Ze werd geboren te Rotselaar op 27 mei 1895 en overleed in het rusthuis van Aarschot op 19 juni 1988. Zoals vele oudstrijders vond Frans werk bij de NMBS. Na de oorlog kreeg hij nog een vergoeding van 3 keer 75 BEF en 49 keer 50 BEF (3 maanden aan het front en 49 maanden gevangenschap). Hij werd onderscheiden met de volgende medailles: De eeuwfeestmedaille, de burgerlijke medaille 2de klasse, de overwinningsmedaille en de herinneringsmedaille van de veldtocht. Door een wet gestemd in 1952 kreeg hij voor zijn verblijf in Nederland 1 frontstreep toegekend.

Deze foto is genomen eind jaren 40. In Gelrode was er midden september steeds een jaarlijkse processie ter ere van de patroonheilige Sint-Cornelius. De oudstrijders liepen steeds mee in deze optocht. Op de foto staat rechts: Petrus Bols (stichter en voorzitter van de oudstrijdersbond van Gelrode en midden: Cornelius Dominicus Vlummens (vaandeldrager)

In december 1916 werden Frans Van Winghe en Jan Arthur Van Winghe gedeporteerd naar het kamp Soltau te Niedersaksen in Duitsland. Beide waren zij voordien werkzaam in het Arsenaal, de centrale werkplaats van de spoorwegen te Mechelen. Samen met hun collega's weigerden ze in 1916 het Duitse oorlogsmateriaal (o.a. de wielen van kanonnen,...) te herstellen. In december 1916 werden er 600 werknemers van het arsenaal gedeporteerd in drie konvooien ... op 16, 17 en 19 december. Twee konvooien zijn naar Soltau gegaan waarvan één naar Bad Falingbostel. Frans Van Winghe stierf twee maanden later in Soltau. Zijn broer Jan Arthur is midden 1917 terug naar België gekomen. Hij werd vermoedelijk vrijgelaten om medische redenen. || - Doodsprentje François (Frans) - Bericht van parochiepastoor - Personal-Ausweis François (Frans)