Louis Heroes werd geboren te Sint-Joris-Winge op 26 april 1893. Hij was de zoon van Florentinus Heroes en Seraphina Sente. Zijn vader was molenaar van beroep. Hun windmolen, de gebouwd werd in 1847, stond in de Kiezegemstraat in Sint-Joris-Winge. Louis behoorde tot de klasse van 1913 en hij was dus soldaat op het moment dat de oorlog uitbrak. Hij behoorde tot de 10de compagnie van het 11de linieregiment. Dit regiment werd opgericht in 1830 en het had zijn thuisbasis in Hasselt. Op 29 juli 1914 verzamelde het regiment in Hasselt en vanaf dag 1 bevond het regiment zich in de vuurlinie. Het 11de linieregiment was belast met de verdediging van de ruimte tussen de forten van Luik. De eerste dagen sneuvelden er al 40 soldaten, waaronder hun bevelhebber Kolonel Dusart, en waren er meer dan 500 gewonden. In september 1914 moest het 11de, met bajonet op het geweer, Haacht en Wespelaar terug innemen. Nadien neemt het nog deel aan de Slag om de IJzer, de slag bij Merkem en de verovering van de Flandernstellung. Eind oktober 1917 wordt hij door de dokter, compagnie en regimentscommandant voorgedragen voor een eervolle onderscheiding. Louis had met gevaar voor eigen leven, een gewonde vrouw naar een hulppost gebracht. In het verslag van de compagniecommandant staat geschreven: soldaat Heroes is een waarlijk voorbeeld van moed, volharding en toewijding.\n Louis Heroes verbleef soms bij familie in Engeland op de momenten dat hij vrijgesteld was van militaire dienst. Hij nam dan vanuit Frankrijk de boot naar Folkestone en vervolgens de trein richting Salford. Omdat Louis moest betalen voor kost en inwoon ging hij in die periode in de wapen en munitiefabrieken werken. Op 30 september 1919 krijgt hij zijn ontslag uit het leger. Louis wordt onderscheiden met o.a. de volgende eretekens: Vuurkruis, Oorlogskruis met 2 palmen, IJzermedaille, Herinneringsmedaille, Overwinningsmedaille. hij krijgt ook nog 8 frontstrepen toegekend. Na de oorlog wordt hij lid van de Vlaamse Oudstrijdersbond. Na de oorlog trouwt hij met Jozefien Brants en ze krijgen samen 2 kinderen. Net als zijn vader wordt hij molenaar in Sint-Joris-Winge. Maar kort na het overlijden van zijn vader Florent in 1939 verdween de windmolen. Tijdens een zwaar onweer brandde de molen volledig af en hij werd nooit heropgebouwd. Kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog, op 11 februari 1946, overlijdt Louis. || Foto van windmolen in Sint-Joris-Winge

In december 1916 werden Frans Van Winghe en Jan Arthur Van Winghe gedeporteerd naar het kamp Soltau te Niedersaksen in Duitsland. Beide waren zij voordien werkzaam in het Arsenaal, de centrale werkplaats van de spoorwegen te Mechelen. Samen met hun collega's weigerden ze in 1916 het Duitse oorlogsmateriaal (o.a. de wielen van kanonnen,...) te herstellen. In december 1916 werden er 600 werknemers van het arsenaal gedeporteerd in drie konvooien ... op 16, 17 en 19 december. Twee konvooien zijn naar Soltau gegaan waarvan één naar Bad Falingbostel. Frans Van Winghe stierf twee maanden later in Soltau. Zijn broer Jan Arthur is midden 1917 terug naar België gekomen. Hij werd vermoedelijk vrijgelaten om medische redenen. || - Doodsprentje François (Frans) - Bericht van parochiepastoor - Personal-Ausweis François (Frans)

- 8 foto's (groepsportretten aan en achter het front) || Soldaat Eugeen Van den Bremt was gelegerd in Ramskapelle aan het IJzerfront. Hij was gedurende 4 jaar aan het front bij het 5e linie, 4e brigade. De foto's geven een gevariëerde weergave van het leven aan het front, met onder andere een voetbalploeg die regelmatig speelden tegen de Engelsen. Hun compagnie heeft aan het einde van de oorlog Izegem bevrijd. Samen met heel wat Mechelaars in het regiment liet hij zich portretteren als De kloeke oorlogsmannen van Mechelen. Op die foto zou ook Mechelaar Leon Smets staan. Op een andere foto staat hij samen met zijn verloofde en toekomstige schoonvader die hem aan het front bezochten.