Φωτογραφία με τον γυμνασιάρχη και τους καθηγητές του γυμνασίου Σερρών τον Απρίλιο του 1914
Γυμνασιάρχης Λεωνίδας Παπαπαύλου και οι καθηγητές του Γυμνασίου Σερρών τον Απρίλιο του 1914.
Προσφορά οικογένειας Σταύρου Κοταμανίδη.
Γυμνασιάρχης Λεωνίδας Παπαπαύλου και οι καθηγητές του Γυμνασίου Σερρών τον Απρίλιο του 1914.
Προσφορά οικογένειας Σταύρου Κοταμανίδη. Το υλικό αυτό ανήκει στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών το οποίο αποτελεί μέρος της συλλογής του «Μουσικού αρχείου του Γ. Αγγειοπλάστη» το οποίο φυλάσσεται και εκτίθεται σε διαμορφωμένο χώρο στο κτίριο της βιβλιοθήκης.
φωτογραφία με τον γυμνασιάρχη και τους καθηγητές του γυμνασίου Σερρών τον Απρίλιο του 1914
Photograph
Σερρες
CONTRIBUTOR
Γιώργος Αγγειοπλάστης
DATE
1914-04
LANGUAGE
ell
ITEMS
1
INSTITUTION
Europeana 1914-1918
PROGRESS
METADATA
Discover Similar Stories
Φωτογραφίες με Σερραίες καλλιτέχνιδες του 1914
2 Items
1 φωτογραφία με Σερραίες καλλιτέχνιδες στην εφημερίδα Νέον Πνεύμα. || Σερραίες καλλιτέχνιδες του 1914 Η φωτογραφία με τα σχετικά σχόλια δημοσιεύτηκε στο περ. Νέον Πνεύμα, τχ. ΧΙ, 31.12.1914 που εκδίδονταν στη Θεσσαλονίκη και είχε έδρα τα Ερείπια Σερρών. Σημείωση: Αντίγραφο του παρόντος 1ου τεύχους του Νέου Πνεύματος, όπου και λοιπές πληροφορίες, διαθέτουμε στο Μουσικό Αρχείο του Γ.Κ. Αγγειοπλάστη. || || Photograph || Σερραίες καλλιτέχνιδες 1914 || Balkans || || Balkans || Publication || Νέον Πνεύμα
Φωτογραφία και Μετάλλιο του Αργυρίδη Χρύσανθου (39ο Τάγμα Πεζικού)
3 Items
Γεννήθηκε στο Παλαιχώρι. Ως πιθανή χρονολογία φέρεται το 1894. Γονείς του ήταν οι Αργυρός Κοτσώνης και Μαρία της Χατζησοφίας. Αδέλφια του ο Χριστόδουλος, Αναστάσης, Απόστολος, Γεώργιος, Κυριάκος, Χριστίνα Παπακωνσταντίνου, Σοφία Ποντικού και Παναγιώτα Μιχαηλίδη. Ο Χρύσανθος Αργυρίδης μετανάστευσε στην Αμερική στην παιδική του ηλικία με τα αδέλφια του Γεώργιο και Κυριάκο. Πήρε μέρος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού, σαν Αμερικανός πολίτης και πολέμησε στην Ευρώπη. Υπηρέτησε στην 1η Αμερικανική στρατιά, στο 39ο Τάγμα Πεζικού. Τον Μάρτιο του 1918, τα γερμανικά στρατεύματα έφτασαν σε απόσταση 12 χιλιομέτρων από τον Παρίσι και βομβάρδιζαν με τηλεβόα μακρού βεληνεκούς. Οι κάτοικοι του Παρισιού άρχισαν να απομακρύνονται από την πόλη. Στις 21 Μαΐου τα γερμανικά στρατεύματα εξαπέλυσαν σφοδρή επίθεση εναντίον των Αγγλογαλλικών θέσεων. Την επίθεση αυτή ακολούθησαν άλλες τέσσερις επιθέσεις μέχρι τον Ιούλιο του 1918. Το Αγγλογαλλικό μέτωπο ενίσχυσε τότε την 1η Αμερικανική στρατιά, ανακόπτοντας την προέλαση των Γερμανών στη μάχη που έγινε στο Σατώ-Τιερρύ και απώθησε τις γερμανικές δυνάμεις. Ο Χρύσανθος Αργυρίδης πήρε μέρος στις επιθέσεις αυτές της καταδίωξης των Γερμανών που συνεχίσθηκαν στο Μαρνέ μέχρι και τον ποταμό Βεσλ, παραπόταμο του ποταμού Αϊν. Καταδιωκόμενοι οι Γερμανοί υποχώρησαν μέχρι την γραμμή Χιντενμπουρκ. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1918, η Αμερικανική στρατιά των ΗΠΑ εξαπέλυσε την κύρια επίθεση της εναντίον των Γερμανών στο Γαλλικό οροπέδιο Αρκόν. Το Γερμανικό μέτωπο διασπάσθηκε στα τρία και οι Γερμανοί υποχρεώθηκαν να αποχωρήσουν από τα Γαλλικά και Ελβετικά εδάφη και να ζητήσουν ανακωχή. Η ανακωχή υπογράφτηκε στις 11 Νοεμβρίου 1918 μετά και από άλλες νίκες των συμμαχικών δυνάμεων των Αγγλογαλλοαμερικανών που ακολούθησαν και ο πόλεμος τερματίστηκε. Το 1949 ο Χρύσανθος Αργυρίδης ήλθε στην Κύπρο, φέρνοντας μαζί του το τιμητικό ενθύμιο του από τον πόλεμο αυτό. Θέλοντας να αφήσει τη μνήμη του στην πατρίδα του , όπως έλεγε ο Χρύσανθος έδωσε το τιμητικό του δίπλωμα, στο οποίο καταγράφονται όλα τα στοιχεία του, ο βαθμός του και τα μέρη που πολέμησε, στην Χρυστάλλα Χριστοδούλου, σύζυγο του αδελφού του, Χριστοδούλου Αργυρού. Τα στοιχεία του αυτά είναι κεντημένα σε μεταξωτό ύφασμα. Στο κέντρο του τιμητικού αυτού διπλώματος ήταν επικολλημένη η φωτογραφία του, την οποία έβγαλε στη Γερμανία, φορώντας την στρατιωτική του στολή. Ο Χρύσανθος γύρισε στην Αμερική όπου πέθανε το 1968 και είναι θαμμένος στο Ντιτρόιτ. Μετά το θάνατο του, η Χρυστάλλα Αργυρού έδωσε το τιμητικό δίπλωμα του Χρύσανθου στο Κυριάκο Κόκκινο, γιό της αδελφότεχνής του Μαρίας Αναστάση Αργυρού, στο Παλαιχώρι για να μείνει η μνήμη του στο χωριό του όπως ήταν η επιθυμία του Χρύσανθου. Αφήγηση Ελένης Αποστόλου Δαμιανού Η αγάπη του θείου μου Χρύσανθου Αργυρίδη για το χωριό μας ήταν μεγάλη. Όταν ήλθε το 1949 έμεινε μαζί μας για ένα χρόνο. Τον έτρωγε ο καημός της ξενιτιάς και το είχε πόνο μέσα του που υποχρεώθηκε να φύγει μετανάστης στην Αμερική. Νοσταλγούσε να έλθει να αφήσει τη μνήμη του στον τόπο μας. Μας άφησε το στρατιωτικό του δίπλωμα ως ενθύμιο. Θυμάμαι πόσο ήθελε να πάει στον Κύκκο να προσκυνήσει και να πλυθεί στο αγίασμα στης Παναγίας. Πήγαμε μαζί του πολλοί συγγενείς και χάρηκε πάρα πολύ. (Οι μαρτυρίες αναρτήθηκαν από το βιβλίο: Ψιλλίτα-Ιωάννου, Παναγιώτα, 1997. Κραυγή ελευθερίας: Παλαιχώρι 1901-1974. Λευκωσία, σελ. 4). || 1 φωτογραφία, 1 μετάλλιο
Χάρτες Ανατολικής Θράκης κατά την περίοδο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και φωτογραφία του κατόχου
2 Items
Φωτογραφία του Κου ΑΘανασίου Νάνου και δύο εθνολογικοί χάρτες της Ανατολικής Θράκης κατά τα έτη 1915 και 1918. || Φωτογραφία Κου Αθανασίου Νάνου, παππού της συζύγου του Κου Μωυσίδη, ο οποίος διακρίνεται δεύτερος από δεξιά, καθιστός, στη δεύτερη σειρά. Ο Κος Νάνος γεννήθηκε στο Ναύπλιο γύρω στα 1888, αποστρατεύτηκε ως συνταγματάρχης και πέθανε το 1973. Είναι άγνωστη η ακριβής χρονολογία λήψης της φωτογραφίας, αλλά πιθανότατα ελήφθη κατά την περίοδο 1914-1918. Δύο εθνολογικοί χάρτες της Ανατολικής Θράκης σύμφωνα με Βούλγαρους καθηγητές (1915) και κατά τον J. Cvijic (1918), οι οποίοι περιήλθαν στην κατοχή του παππού. Αποτελούν μέρος κάδρου, στο οποίο απεικονίζονται δέκα εθνολογικοί χάρτες της Ανατολικής Θράκης από το 1842 έως το 1918.