Een fotoalbum en een foto van mevrouw Kunze. || Het fotoalbum was in bezit van de welgestelde dame Margarete Kunze. Ze had tijdens de Eerste Wereldoorlog een briefwisseling met de Duitse heer Phipipp Kühne, met die ze waarschijnlijk ook een relatie had. De kaarten houden in 1917 op. Kunze verhuisde naar Den Haag als dienstbode. Nadat ze naar een bejaardenhuis vertrok heeft de bezitster het album in handen gekregen. Al haar spullen moesten immers uit het enorme huis gehaald worden. Het album bevat ook een kaart die terug kwam, gedateerd op 26 april 1917. Eerste kaart waar Eerdere kaarten laten al een connectie met Den Haag en Nederland zien. Apart nog ingevoerd: 4 onderscheidingen

Logboek van het eindwerk van Jamie Scott “Het verhaal van Henrietta Goovaerts”. Schetsen, tekeningen, foto’s …. Met bijhorend uitgeschreven verhaal. Uiteindelijke eindwerk is een reeks schilderijen die het verhaal uitbeelden. Dit is een overblijfsel van het verhaal van de overgrootmoeder van Jamie Scott. Op basis van het ware verhaal van Henrietta, verteld aan haar achterkleinzoon en uitgeschreven. Afmetingen: 42 x 30 cm. || De vlucht van Leuven naar Frankrijk. Grootmoeder Henrietta (1901-2003) met kinderen. Logboek van het eindwerk van Jamie Scott “Het verhaal van Henrietta Goovaerts”. Schetsen, tekeningen, foto’s …. Met bijhorend uitgeschreven verhaal. Uiteindelijke eindwerk is een reeks schilderijen die het verhaal uitbeelden. Dit is een overblijfsel van het verhaal van de overgrootmoeder van Jamie Scott. Op basis van het ware verhaal van Henrietta, verteld aan haar achterkleinzoon en uitgeschreven. || || Logboek van het eindwerk van Jamie Scott over Het verhaal van Henrietta Goovaerts: schetsen, tekeningen, foto's ... met bijhorend uitgeschreven verhaal. Het uiteindelijk eindwerk is een reeks schilderijen die het verhaal uitbeelden. Dit is een overblijfsel van het verhaal van de overgrootmoeder van Jamie Scott. Op basis van het ware verhaal van Henrietta, verteld aan haar achterkleinzoon en uitgeschreven. Afmetingen: 42 x 30 cm. || Other || Remembrance || Women || Cambridge (Groot-Brittannië) || Logboek van het eindwerk van Jamie Scott over Het verhaal van Henrietta Goovaerts || English

Prosper Certyn was 31 jaar toen de oorlog uitbrak. Het is niet juist geweten hoe Prosper in het Belgisch leger terecht kwam maar onder de Eerste Wereldoorlog maakte hij deel uit van de eenheid C.I.A.X. (Centre instructif d’auxilliaires, een opleidingscentrum voor hulptroepen). Zij werden ingezet als hulptroepen voor zeer uiteenlopend werk zoals het aanleggen en onderhouden van wegen. Soms ook werd het C.I.A.X. ingezet in munitiefabrieken of reparatiewerkplaatsen, waarvan de meesten in Frankrijk waren gestationeerd. Zo ook Prosper Certyn. Prosper was schrijnwerker van beroep en werd ook als schrijnwerker ingedeeld bij de C.I.A.X. in een reparatiewerkplaats. Hij verbleef meer dan 4 jaar in Frankrijk. Van 1914 tot aan het einde van de oorlog had hij geen mogelijkheid om brieven te verzenden. Zijn vrouw Florida Heyman bleef achter met 4 kleine kinderen; Maria (06-09-l908), Mauritius (08-08-1909), Urbania (22-11-1911) en Rodolphus (13-05-1913). Toen Prosper vertrok was zijn vrouw Florida nog onwetende van het feit dat zij een 5e kind verwachtte. Dit kind, Albertus, werd onder de bezetting in Zele geboren op 10 april 1915 maar overleed nog geen jaar later op 23 februari 1916. De verblijfplaats van Prosper was niet gekend bij Florida. Zo konden beiden geen nieuws met mekaar uitwisselen en heeft Prosper geen weet gehad van een 5e kind. Dit gebrek aan informatie maakte dat Florida zelfs een waarzegster opzocht om te vernemen of haar man nog in leven was. Dit was niet ongebruikelijk in die periode. Voor uitsluitsel heeft ze echter moeten wachten tot na de oorlog in 1918. || Een na-oorlogse portretfoto van Prosper Certyn. Deze opname werd kort na de oorlog vervaardigd.