Een fotoalbum en een foto van mevrouw Kunze. || Het fotoalbum was in bezit van de welgestelde dame Margarete Kunze. Ze had tijdens de Eerste Wereldoorlog een briefwisseling met de Duitse heer Phipipp Kühne, met die ze waarschijnlijk ook een relatie had. De kaarten houden in 1917 op. Kunze verhuisde naar Den Haag als dienstbode. Nadat ze naar een bejaardenhuis vertrok heeft de bezitster het album in handen gekregen. Al haar spullen moesten immers uit het enorme huis gehaald worden. Het album bevat ook een kaart die terug kwam, gedateerd op 26 april 1917. Eerste kaart waar Eerdere kaarten laten al een connectie met Den Haag en Nederland zien. Apart nog ingevoerd: 4 onderscheidingen

Prosper Certyn was 31 jaar toen de oorlog uitbrak. Het is niet juist geweten hoe Prosper in het Belgisch leger terecht kwam maar onder de Eerste Wereldoorlog maakte hij deel uit van de eenheid C.I.A.X. (Centre instructif d’auxilliaires, een opleidingscentrum voor hulptroepen). Zij werden ingezet als hulptroepen voor zeer uiteenlopend werk zoals het aanleggen en onderhouden van wegen. Soms ook werd het C.I.A.X. ingezet in munitiefabrieken of reparatiewerkplaatsen, waarvan de meesten in Frankrijk waren gestationeerd. Zo ook Prosper Certyn. Prosper was schrijnwerker van beroep en werd ook als schrijnwerker ingedeeld bij de C.I.A.X. in een reparatiewerkplaats. Hij verbleef meer dan 4 jaar in Frankrijk. Van 1914 tot aan het einde van de oorlog had hij geen mogelijkheid om brieven te verzenden. Zijn vrouw Florida Heyman bleef achter met 4 kleine kinderen; Maria (06-09-l908), Mauritius (08-08-1909), Urbania (22-11-1911) en Rodolphus (13-05-1913). Toen Prosper vertrok was zijn vrouw Florida nog onwetende van het feit dat zij een 5e kind verwachtte. Dit kind, Albertus, werd onder de bezetting in Zele geboren op 10 april 1915 maar overleed nog geen jaar later op 23 februari 1916. De verblijfplaats van Prosper was niet gekend bij Florida. Zo konden beiden geen nieuws met mekaar uitwisselen en heeft Prosper geen weet gehad van een 5e kind. Dit gebrek aan informatie maakte dat Florida zelfs een waarzegster opzocht om te vernemen of haar man nog in leven was. Dit was niet ongebruikelijk in die periode. Voor uitsluitsel heeft ze echter moeten wachten tot na de oorlog in 1918. || Een na-oorlogse portretfoto van Prosper Certyn. Deze opname werd kort na de oorlog vervaardigd.

Kaften met documentatie en foto's || In 1910 neemt Annie Fowler met haar man en hun dochter Martial deel aan wedstrijden met raskippen in Amerika. Annie was een raskippenfokster. Door de dreiging van de wereldoorlog in Europa blijven zij voor hun veiligheid in Amerika. Vader Albert is advocaat en ging alleen terug naar België. Dan breekt de oorlog uit en moeder Fowler wil toch terugkeren naar België. Zij scheept in op De Lucitania. De Lucitania werd op 7 mei 1914 getorpedeerd door de Duiters voor de Ierse kust. Daarbij komen 1200 mensen om het leven. Annie Fowler kan deze ramp overleven. Enkele maanden later wil ze terug naar Amerika omdat ze in België niet binnen kan. Dan scheept ze opnieuw in op de Arabic 2. Deze wordt op de ochtend van 19 augustus 1915 ook getorpedeerd. Deze ramp overleeft ze opnieuw. Daarna vertrekt ze uit Ierland en komt aan in oktober in Illionois. Daarna gaat ze werken voor het Rode Kruis voor voedsel- en kledingbedeling naar Europa. In januari 1917 geeft ze een pleidooi in Chicago om een kantklosindustrie in België op te zetten in Hoogstraten en in Merksplas. In tussentijd gaat Martial van Schelle bij het vrijwilligerskorps (US army) in Amerika en wordt soldaat. Eind 1918 komt hij aan wal in Frankrijk met het vrijwilligerskorps en vecht mee tijdens de bevrijding van Europa. Nadien gaat hij terug naar zijn roots in Merksplas.