Someone else is currently editing this document
Only one person can work on a document at a time
Dagboek Hendrik Schroyens Item 11
TRANSCRIPTION
Links
het gevoel mijne zuster Theresia met het hoogst noodige
in een pakje gebonden en die zal mij misschien iets kunnen
zeggen over de mijnen. Als een storm kwam zij op mij
aangeloopen en haar eerste woorden waren de volgende:
Waar is Uwe vrouw en Uwe kinderen? die zijn tog ook hier?
Neen, was mijn antwoord, maar weet u dan niet
wat er van geworden is? Ik was hier in Antwerpen
om zaken, als men mij vertelde wat er in Lier gebeurde.
Wij weten niets van de gansche familie luide haar
antwoord. ieder is geblucht, slechts denkende aan zelfbehoud,
maar een oogenblik, ginds op dat bankje zit
onze moeter, en waarlijk daar zit die oude sukkel
ziekelijk een niet het onmisbare pakje aan den arme.
Als zij mij bemerkte begon zij te schreien en te verhalen
het schrikkelijke van het bombardement. In hare
onwetenheid, dacht moedertje niet anders of wij waren ook
reeds gevlucht, zij vroeg dan ook heel onoozel weg, waar
staat de vrouw en de kinderen? en bij het vernemen van
mijn werkelijke toestand op dezen oogenblik is mij overtuigend
gebleken dat mijne oudje ook van hare schoondochter en
de kinderen hield. Het was dan ook een gejammer en
geween om de zinnen te verliezen.
Er viel niets aan te doen, en trachten in Lier te
komen, om te weten wat er in mijne woning en met mijne
Rechts
vrouw en kinderen was gebeurd. was mijne eenige betrachting
en komen moet ik er. het koste wat wil, tot zoo noodig
mijn leven, mijn plicht als echtgenoot en vader gebood
het mij, en daar kom ik niet aan te kort, duizendmaal neen.
Ik ging naar de station overste op zoek, hetgeen
niet gemakkelijk was om hem te vinden, maar
eindelijk daar is hij. Mijnheer was mijne vraag, is er
nog middle om met een trein naar Lier te gaan en
zoo ja, wanneer? Vele mijner stadgenooten waren
in denzelfden toestand als ik en verlangden ook zoo
mogelijk met eigen oogen te kunnen zien wat er was
gebeurd en waar de hunnen waren gebleven.
Onze zaak verstond de statie overste en
beloofde ons een trein tegen 2 ure vanmiddag, dus na
volle 3 ure wachtens in de statie, want wij waren daar
van 11 ure voormiddag.
Op beloofde uur vertrokken wij en kwamen
zoo in Lier. Wat zag het daaruit? nog maar steeds
vertrekkenden, met pak en zak. de stad was reeds zelf
leeg geloopen. Het bombardeeren was opgehouden sinds
den morgen, maar zoo snel mogelijk naar huis. het kan
niet te rap en eindelijk, daar zijn wij er. Reeds aan de
statie, waar ik een buurman zag, en wien ik om nieuws
vroeg over de mijnen, had ik vernomen dat zij nog te huis
English Translation from Dutch
She came to me like a storm and her first words were the following: Where is Your wife and Your children? who are tog here too?
No, was my answer, but do you not know what has become of it?
I was here in Antwerp for business when people told me what happened in Lier.
We do not know anything about the whole family loud her answer. each one is sunken, only thinking of self = salvation, but for a moment, there is our muster down there on that bench, and truly there lies that old moron sickly and not the indispensable package on the poor.
When she noticed me she began to cry and to get rid of the terrible of the bombing.
In her ignorance, mother did not think otherwise, or we had already fled, so she asked very uneasily away, where is the wife and the children? and when I learned of my real condition at this moment, I was convinced that my oldie also loved her daughter-in-law and the children.
It was a whimper and weeping to lose the senses.
Nothing could be done about it, trying to get to Lier to know what had happened in my home and with my wife and children. was my only intention and I have to get there. at all costs, my life as a husband and father as necessary, my duty as a husband and father commanded me, and I do not fall short of that a thousand times no.
I went looking for the station superior, it was not easy to find him, but finally there he is.
Sir was my question, is there still a middle way to go by train to Lier and if so, when?
Many of my fellow townspeople were in the same condition as me and wanted to be able to see with their own eyes, if possible, what had happened and where theirs had gone.
Our business understood the station superior and promised us a train at 2 o'clock this afternoon, so after full 3 hours of waiting in the station, because we were there from 11 o'clock in the morning.
At the promised hour we left and arrived in Lier.
What did it look like? still leaving, with pack and bag. the city had already emptied itself.
The bombing had stopped since the morning, but returned home as quickly as possible. it can't be too fast and finally, there we are.
Already at the station, where I saw a neighbor, and to whom I asked for news about the mines, I had heard that she was still at home
LOCATION
Den Haag (52.0705, 4.3007)
Story Location
ABOUT THIS DOCUMENT
Document Date
Document Type
Document Description
Language of Description
Keywords
External Web Resources
People
Hendrik Schroyens
Description: Inwoner van Lier, gevlucht 1914
STORY INFORMATION
Title
Dagboek Hendrik Schroyens
Source
UGC
Contributor
europeana19141918:agent/7891fe6689fed0262dfe23f47448caa8
Type
Story
Language
nld
Nederlands
Country
Europe
DataProvider
Europeana 1914-1918
Provider
Europeana 1914-1918
Rights
http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/ http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/DatasetName
2020601_Ag_ErsterWeltkrieg_EU
Language
mul
Agent
Hendrik Schroyens | europeana19141918:agent/2c56fd74f3cf63db8260e342cbe9ffea
Dominique Schroyens | europeana19141918:agent/7891fe6689fed0262dfe23f47448caa8
Created
2019-09-11T08:27:04.478Z
2019-09-11T08:27:04.450Z
2013-12-09 13:24:24 UTC
Provenance
LI12
Story Description
Handschrift, halve folioformaat, 80 blz.
foto van Tony en Eugene Schroyens, zonen van Hendrik Schroyens
familiefoto van familie Schroyens, april 1963
Hendrik SChroyens vluchtte met zijn gezin naar Nederland bij de beschieting van Lier. Het gezin verbleef een tijdje in Den Haag. Later zijn ze naar Lier teruggekeerd. Hendrik Schroyens hield van deze levensperiode een dagboek bij.
TRANSCRIPTION
LOCATION
DESCRIPTION
PEOPLE
STORY INFO
TUTORIAL
Links
het gevoel mijne zuster Theresia met het hoogst noodige
in een pakje gebonden en die zal mij misschien iets kunnen
zeggen over de mijnen. Als een storm kwam zij op mij
aangeloopen en haar eerste woorden waren de volgende:
Waar is Uwe vrouw en Uwe kinderen? die zijn tog ook hier?
Neen, was mijn antwoord, maar weet u dan niet
wat er van geworden is? Ik was hier in Antwerpen
om zaken, als men mij vertelde wat er in Lier gebeurde.
Wij weten niets van de gansche familie luide haar
antwoord. ieder is geblucht, slechts denkende aan zelfbehoud,
maar een oogenblik, ginds op dat bankje zit
onze moeter, en waarlijk daar zit die oude sukkel
ziekelijk een niet het onmisbare pakje aan den arme.
Als zij mij bemerkte begon zij te schreien en te verhalen
het schrikkelijke van het bombardement. In hare
onwetenheid, dacht moedertje niet anders of wij waren ook
reeds gevlucht, zij vroeg dan ook heel onoozel weg, waar
staat de vrouw en de kinderen? en bij het vernemen van
mijn werkelijke toestand op dezen oogenblik is mij overtuigend
gebleken dat mijne oudje ook van hare schoondochter en
de kinderen hield. Het was dan ook een gejammer en
geween om de zinnen te verliezen.
Er viel niets aan te doen, en trachten in Lier te
komen, om te weten wat er in mijne woning en met mijne
Rechts
vrouw en kinderen was gebeurd. was mijne eenige betrachting
en komen moet ik er. het koste wat wil, tot zoo noodig
mijn leven, mijn plicht als echtgenoot en vader gebood
het mij, en daar kom ik niet aan te kort, duizendmaal neen.
Ik ging naar de station overste op zoek, hetgeen
niet gemakkelijk was om hem te vinden, maar
eindelijk daar is hij. Mijnheer was mijne vraag, is er
nog middle om met een trein naar Lier te gaan en
zoo ja, wanneer? Vele mijner stadgenooten waren
in denzelfden toestand als ik en verlangden ook zoo
mogelijk met eigen oogen te kunnen zien wat er was
gebeurd en waar de hunnen waren gebleven.
Onze zaak verstond de statie overste en
beloofde ons een trein tegen 2 ure vanmiddag, dus na
volle 3 ure wachtens in de statie, want wij waren daar
van 11 ure voormiddag.
Op beloofde uur vertrokken wij en kwamen
zoo in Lier. Wat zag het daaruit? nog maar steeds
vertrekkenden, met pak en zak. de stad was reeds zelf
leeg geloopen. Het bombardeeren was opgehouden sinds
den morgen, maar zoo snel mogelijk naar huis. het kan
niet te rap en eindelijk, daar zijn wij er. Reeds aan de
statie, waar ik een buurman zag, en wien ik om nieuws
vroeg over de mijnen, had ik vernomen dat zij nog te huis
- Nederlands (Dutch)
Links
het gevoel mijne zuster Theresia met het hoogst noodige
in een pakje gebonden en die zal mij misschien iets kunnen
zeggen over de mijnen. Als een storm kwam zij op mij
aangeloopen en haar eerste woorden waren de volgende:
Waar is Uwe vrouw en Uwe kinderen? die zijn tog ook hier?
Neen, was mijn antwoord, maar weet u dan niet
wat er van geworden is? Ik was hier in Antwerpen
om zaken, als men mij vertelde wat er in Lier gebeurde.
Wij weten niets van de gansche familie luide haar
antwoord. ieder is geblucht, slechts denkende aan zelfbehoud,
maar een oogenblik, ginds op dat bankje zit
onze moeter, en waarlijk daar zit die oude sukkel
ziekelijk een niet het onmisbare pakje aan den arme.
Als zij mij bemerkte begon zij te schreien en te verhalen
het schrikkelijke van het bombardement. In hare
onwetenheid, dacht moedertje niet anders of wij waren ook
reeds gevlucht, zij vroeg dan ook heel onoozel weg, waar
staat de vrouw en de kinderen? en bij het vernemen van
mijn werkelijke toestand op dezen oogenblik is mij overtuigend
gebleken dat mijne oudje ook van hare schoondochter en
de kinderen hield. Het was dan ook een gejammer en
geween om de zinnen te verliezen.
Er viel niets aan te doen, en trachten in Lier te
komen, om te weten wat er in mijne woning en met mijne
Rechts
vrouw en kinderen was gebeurd. was mijne eenige betrachting
en komen moet ik er. het koste wat wil, tot zoo noodig
mijn leven, mijn plicht als echtgenoot en vader gebood
het mij, en daar kom ik niet aan te kort, duizendmaal neen.
Ik ging naar de station overste op zoek, hetgeen
niet gemakkelijk was om hem te vinden, maar
eindelijk daar is hij. Mijnheer was mijne vraag, is er
nog middle om met een trein naar Lier te gaan en
zoo ja, wanneer? Vele mijner stadgenooten waren
in denzelfden toestand als ik en verlangden ook zoo
mogelijk met eigen oogen te kunnen zien wat er was
gebeurd en waar de hunnen waren gebleven.
Onze zaak verstond de statie overste en
beloofde ons een trein tegen 2 ure vanmiddag, dus na
volle 3 ure wachtens in de statie, want wij waren daar
van 11 ure voormiddag.
Op beloofde uur vertrokken wij en kwamen
zoo in Lier. Wat zag het daaruit? nog maar steeds
vertrekkenden, met pak en zak. de stad was reeds zelf
leeg geloopen. Het bombardeeren was opgehouden sinds
den morgen, maar zoo snel mogelijk naar huis. het kan
niet te rap en eindelijk, daar zijn wij er. Reeds aan de
statie, waar ik een buurman zag, en wien ik om nieuws
vroeg over de mijnen, had ik vernomen dat zij nog te huis
Language(s) of Transcription
English Translation
the feeling of my sister Theresia, tied to what is most needed in a package, and that may perhaps tell me something about the mines.
She came to me like a storm and her first words were the following: Where is Your wife and Your children? who are tog here too?
No, was my answer, but do you not know what has become of it?
I was here in Antwerp for business when people told me what happened in Lier.
We do not know anything about the whole family loud her answer. each one is sunken, only thinking of self = salvation, but for a moment, there is our muster down there on that bench, and truly there lies that old moron sickly and not the indispensable package on the poor.
When she noticed me she began to cry and to get rid of the terrible of the bombing.
In her ignorance, mother did not think otherwise, or we had already fled, so she asked very uneasily away, where is the wife and the children? and when I learned of my real condition at this moment, I was convinced that my oldie also loved her daughter-in-law and the children.
It was a whimper and weeping to lose the senses.
Nothing could be done about it, trying to get to Lier to know what had happened in my home and with my wife and children. was my only intention and I have to get there. at all costs, my life as a husband and father as necessary, my duty as a husband and father commanded me, and I do not fall short of that a thousand times no.
I went looking for the station superior, it was not easy to find him, but finally there he is.
Sir was my question, is there still a middle way to go by train to Lier and if so, when?
Many of my fellow townspeople were in the same condition as me and wanted to be able to see with their own eyes, if possible, what had happened and where theirs had gone.
Our business understood the station superior and promised us a train at 2 o'clock this afternoon, so after full 3 hours of waiting in the station, because we were there from 11 o'clock in the morning.
At the promised hour we left and arrived in Lier.
What did it look like? still leaving, with pack and bag. the city had already emptied itself.
The bombing had stopped since the morning, but returned home as quickly as possible. it can't be too fast and finally, there we are.
Already at the station, where I saw a neighbor, and to whom I asked for news about the mines, I had heard that she was still at home
Transcription History
Links het gevoel mijne zuster Theresia met het hoogst noodige in een pakje gebonden en die zal mij misschien iets kunnen zeggen over de mijnen. Als een storm kwam zij op mij aangeloopen en haar eerste woorden waren de volgende: Waar is Uwe vrouw en Uwe kinderen? die zijn tog ook hier? Neen, was mijn antwoord, maar weet u dan niet wat er van geworden is? Ik was hier in Antwerpen om zaken, als men mij vertelde wat er in Lier gebeurde. Wij weten niets van de gansche familie luide haar antwoord. ieder is geblucht, slechts denkende aan zelfbehoud, maar een oogenblik, ginds op dat bankje zit onze moeter, en waarlijk daar zit die oude sukkel ziekelijk een niet het onmisbare pakje aan den arme. Als zij mij bemerkte begon zij te schreien en te verhalen het schrikkelijke van het bombardement. In hare onwetenheid, dacht moedertje niet anders of wij waren ook reeds gevlucht, zij vroeg dan ook heel onoozel weg, waar staat de vrouw en de kinderen? en bij het vernemen van mijn werkelijke toestand op dezen oogenblik is mij overtuigend gebleken dat mijne oudje ook van hare schoondochter en de kinderen hield. Het was dan ook een gejammer en geween om de zinnen te verliezen. Er viel niets aan te doen, en trachten in Lier te komen, om te weten wat er in mijne woning en met mijne Rechts vrouw en kinderen was gebeurd. was mijne eenige betrachting en komen moet ik er. het koste wat wil, tot zoo noodig mijn leven, mijn plicht als echtgenoot en vader gebood het mij, en daar kom ik niet aan te kort, duizendmaal neen. Ik ging naar de station overste op zoek, hetgeen niet gemakkelijk was om hem te vinden, maar eindelijk daar is hij. Mijnheer was mijne vraag, is er nog middle om met een trein naar Lier te gaan en zoo ja, wanneer? Vele mijner stadgenooten waren in denzelfden toestand als ik en verlangden ook zoo mogelijk met eigen oogen te kunnen zien wat er was gebeurd en waar de hunnen waren gebleven. Onze zaak verstond de statie overste en beloofde ons een trein tegen 2 ure vanmiddag, dus na volle 3 ure wachtens in de statie, want wij waren daar van 11 ure voormiddag. Op beloofde uur vertrokken wij en kwamen zoo in Lier. Wat zag het daaruit? nog maar steeds vertrekkenden, met pak en zak. de stad was reeds zelf leeg geloopen. Het bombardeeren was opgehouden sinds den morgen, maar zoo snel mogelijk naar huis. het kan niet te rap en eindelijk, daar zijn wij er. Reeds aan de statie, waar ik een buurman zag, en wien ik om nieuws vroeg over de mijnen, had ik vernomen dat zij nog te huis
het gevoel mijne zuster Theresia met het hoogst noodige in een pakje gebonden en die zal mij misschien iets kunnen zeggen over de mijnen. Als een storm kwam zij op mij aangeloopen en haar eerste woorden waren de volgende: Waar is Uwe vrouw en Uwe kinderen? die zijn tog ook hier? Neen, was mijn antwoord, maar weet u dan niet wat er van geworden is? Ik was hier in Antwerpen om zaken, als men mij vertelde wat er in Lier gebeurde. Wij weten niets van de gansche familie luide haar antwoord. ieder is geblucht, slechts denkende aan zelf = behoud, maar een oogenblik, ginds op dat bankje zit onze moeter, en waarlijk daar zit die oude sukkel ziekelijk e en niet het onmisbare pakje aan den arme. Als zij mij bemerkte begon zij te schreien en te ver = halen het schrikkelijke van het bombardement. In hare onwetenheid, dacht moedertje niet anders of wij waren ook reeds gevlucht, zij vroeg dan ook heel onoozel weg, waar staat de vrouw en de kinderen? en bij het vernemen van mijn werkelijke toestand op dezen oogenblik is mij overtuigend gebleken dat mijne oudje ook van hare schoondochter en de kinderen hield. Het was dan ook een gejammer en geween om de zinnen te verliezen. Er viel niets aan te doen, en trachten in Lier te komen, om te weten wat er in mijne woning en met mijne vrouw en kinderen was gebeurd. was mijne eenige betrachting en komen moet ik er. het koste wat wil, tot zoo noodig mijn leven, mijn plicht als echtgenoot en vader gebood het mij, en daar kom ik niet aan te kort, duizendmaal neen. Ik ging naar de station overste op zoek, het = geen niet gemakkelijk was om hem te vinden, maar eindelijk daar is hij. Mijnheer was mijne vraag, is er nog middle om met een trein naar Lier te gaan en zoo ja, wanneer? Vele mijner stadgenooten waren in denzelfden toestand als ik en verlangden ook zoo mogelijk met eigen oogen te kunnen zien wat er was gebeurd en waar de hunnen waren gebleven. Onze zaak verstond de statie overste en be = loofde ons een trein tegen 2 ure vanmiddag, dus na volle 3 ure wachtens in de statie, want wij waren daar van 11 ure voormiddag. Op beloofde uur vertrokken wij en kwamen zoo in Lier. Wat zag het daaruit? nog maar steeds vertrekkenden, met pak en zak. de stad was reeds zelf leeg geloopen. Het bombardeeren was opgehouden sinds den morgen, maar zoo snel mogelijk naar huis. het kan niet te rap en eindelijk, daar zijn wij er. Reeds aan de statie, waar ik een buurman zag, en wien ik om nieuws vroeg over de mijnen, had ik vernomen dat zij nog te huis
het gevoel mijne zuster Theresia met het hoogst noodige in een pakje gebonden en die zal mij misschien iets kunnen zeggen over de mijnen. Als een storm kwam zij op mij aangeloopen en haar eerste woorden waren de volgende: Waar is Uwe vrouw en Uwe kinderen? die zijn tog ook hier? Neen, was mijn antwoord, maar weet u dan niet wat er van geworden is? Ik was hier in Antwerpen om zaken, als men mij vertelde wat er in Lier gebeurde. Wij weten niets van de gansche familie luide haar antwoord. ieder is geblucht, slechts denkende aan zelf = behoud, maar een oogenblik, ginds op dat bankje zit onze moeter, en waarlijk daar zit die oude sukkel ziekelijk e en niet het onmisbare pakje aan den arme. Als zij mij bemerkte begon zij te schreien en te ver = halen het schrikkelijke van het bombardement. In hare onwetenheid, dacht moedertje niet anders of wij waren ook reeds gevlucht, zij vroeg dan ook heel onoozel weg, waar staat de vrouw en de kinderen? en bij het vernemen van mijn werkelijke toestand op dezen oogenblik is mij overtuigend gebleken dat mijne oudje ook van hare schoondochter en de kinderen hield. Het was dan ook een gejammer en geween om de zinnen te verliezen. Er viel niets aan te doen, en trachten in Lier te komen, om te weten wat er in mijne woning en met mijne
het gevoel mijne zuster Theresia met het hoogst noodige in een pakje gebonden en die zal mij misschien iets kunnen zeggen over de mijnen. Als een storm kwam zij op mij aangeloopen en haar eerste woorden waren de volgende: Waar is Uwe vrouw en Uwe kinderen? die zijn tog ook hier? Neen, was mijn antwoord, maar weet u dan niet wat er van geworden is? Ik was hier in Antwerpen om zaken, als men mij vertelde wat er in Lier gebeurde.
English Translation
Hendrik SCHroyens fled with his family to the Netherlands during the shelling of Lier.
The family stayed in The Hague for a while.
Later they returned to Lier.
Hendrik Schroyens kept a diary of this period of his life.
Automatically Identified Enrichments
Verify Automatically Identified Enrichments
Verify Automatically Identified Locations
Verify Automatically Identified Persons
Enrichment Mode
Edit your workspace view by using the top-right menu.
You can have the white Activity Panel docked to the right (default) , to the bottom , or as an independent overlay . If you just want to view the image, you can hide the panel using the minimise button , and then re-open it with the pen button. Adjust the size and position of your Activity Panel according to your preferences.
You enrich documents by following a step-by-step process.
Make sure you regularly save your enrichments in each step to avoid the risk of losing your work.
Step 1: Transcription
To start a transcription, select the transcription tab at the top menu of the Activity Panel. Click inside the box underneath the heading TRANSCRIPTION and start writing your transcription. When needed, use the toolbar to format your text and to add special characters and tables. A guide to the transcription toolbar is available in the Formatting section of this tutorial.
Identify the language(s) of the text using the dropdown list under the transcription box. You can select multiple languages at once.
If the item has no text to transcribe, tick the checkbox ‘No Text’.
Once you have finished your transcription, click SAVE.
Step 2: Description
You can add a description to the item underneath the Transcription section.
The first task is to identify what type of document the item is: a handwritten or printed document, a postcard, photo, drawing and/or part of a diary. Tick the category which best applies to the item. Multiple categories can be selected at once.
The second task is to write a description of the contents. Click inside the box underneath the heading DESCRIPTION. Here, you can write what the item is, what it is about, and specify the images and objects that appear in the item.
Identify the language of the description text that you wrote using the dropdown list underneath. You can only select one language.
Once you have finished your description, click SAVE.
Step 3: Location
If you find a location mentioned or recognise a place in the item, you can create a geotag and pin it to the item map. Multiple locations can be attached to the item. To tag locations, select the tagging tab at the top menu of the Activity Panel. Click the plus next to the heading LOCATIONS. Type the location into the search bar and select the result that best applies. A new pin will be placed into the map. The location name should be a clear georeference, e.g. a country, city or address. Make adjustments to the location name if necessary. You can also adjust the position of the pin by dragging it on the map. If you want to add further details to the location, you can write a (short) description. This could include extra information about the geotag (e.g. the building name or a significant event that took place at the location) or the relevance of the place to the item (e.g. the hometown of the author). You can also add a Wikidata reference to link the location to a stable source. Search for the reference using the Wikidata fields. Once you have finished your location tag, click SAVE. You can find the place(s) tagged to the item in grey at the bottom of the Location(s) section.Step 4: Tagging
Below the Locations section is the Tagging section, where you can add the following annotations:
Document Date:Here, you can add dates that correspond to the item. This could include the dates mentioned in the text (e.g. in diary pages), the date of a related historical event (e.g. the end of WWI), or when the item was created (e.g. from a dated signature on an illustration). You can either define this as a single date or as a longer time frame.
To tag dates to the item, write the start and end dates in DD/MM/YYYY format in the fields or select the dates by clicking on the calendar.
If you only have one date to add, insert the same date into both start and end fields.
If you don’t know the exact days, you can also tag the date on the scale of months (MM/YYYY) or years (YYYY).
Once you have finished your date tag, click SAVE DATE.
People:People mentioned as creators or subjects in the item can also be tagged. Depending on the information you might have, you can enter the person’s first and last names, as well as their dates of birth and death. There is also the option to write a short description of the person, explaining who they are or their relevance to the item, e.g. the person’s occupation or their relation to another tagged person.
Multiple people can be tagged to one item.
Once you have finished your person tag, click SAVE.
Keywords:Here, you can freely add keywords related to the topic and content of the item. This could include particular themes (e.g. art, music, war), subjects (e.g. children, cooking, France), or particular historical affiliations (e.g. 20th century, Austro-Hungarian Empire, Fall of the Iron Curtain).
Multiple keywords can be added and they can be written in any language.
Write your keyword tag into the field and click SAVE.
Other Sources:External websites with information about the item’s content can be linked here. This could include links to further data about a person mentioned, a particular historical event or links to digital versions of newspapers that appear in photos or clippings in a notebook.
To add a link, click the plus next to the heading ‘Other Sources’. Enter the URL into the Link field, and write a short description of this link in the Additional Description field.
Multiple links can be tagged to one item.
Once you have finished your tag, click SAVE.
Step 5: Mark for Review
Once you have saved your contribution, the task will automatically change to the Edit status. If you think the task is finished, you can mark it for review. Note that you have to be at Runner level or above to do this (see: Miles and Levels). Click on the yellow circle next to the section heading and select Review in the list that appears. The task now needs to go under Review by another volunteer.Formatting
Use the toolbar to format your Transcription text or to add extra details to it.
You can format your text using the various styles and alignment tools:
Use bold for headings, and italics, underline and 
button to remove any formatting changes.Review
All enrichments need to be edited and reviewed by more than one volunteer to ensure that they are as accurate as possible.
Only Sprinters and Champions can edit tasks in the Review stage and mark them as Complete. (see: Miles and Levels)
You can review a task (Transcription, Description, Locations, or Tagging) when the circle next to the heading is coloured orange .
During the review process, pay close attention to the following requirements:
-
- Transcription: The complete text in the item has been properly transcribed and the transcription is formatted as accurately as possible. The correct language(s) are selected and the transcription contains no missing or unclear icons.
-
- Description: The description is accurate and detailed (especially items without text to transcribe, e.g. photos), and the appropriate categories have been ticked.
-
- Location(s): All locations have been correctly tagged. The location name is accurate and matches the coordinates and the pin on the map. The description is clear and concise, and the Wikidata reference (if any) is correct.
-
- Tagging: Document dates are completed and as precise as possible. All mentioned people are tagged and their data is correct. All added keywords are applicable to the item, and other sources have accurate information and functioning links.
Completion Statuses
| GREY |
| 1. NOT STARTED |
| Tasks have not been started. |
| YELLOW |
| 2. EDIT MODE |
| Tasks have been started, but not yet finished. Additions and edits can still be made. |
| ORANGE |
| 3. REVIEW |
| Tasks are finished, but need final review by Sprinter or Champion transcribers. |
| GREEN |
| 4. COMPLETED |
| Tasks have been fully completed and reviewed. No further changes need to be made. |
Miles and Levels
Transcribathon is a competitive marathon. You do not enrich documents alone, but compete and work with other volunteers to ensure the quality of your work. When you first create a Transcribathon account, you only have the ability to start and edit tasks. The more you enrich documents, the closer you become to advancing to a higher level, which can unlock abilities like reviewing and completing tasks.| Level | Abilities |
|---|---|
| Trainee | Basic abilities: start and edit tasks |
| Runner | Basic abilities, mark finished tasks for review |
| Sprinter | All Runner abilities, mark reviewed annotations as completed |
| Champion | All Sprinter abilities, mark reviewed transcriptions as completed |
| Tasks | Miles Received |
|---|---|
| Transcription | 1 Mile for every 300 characters transcribed |
| Description | 1 Mile for every 5 Descriptions added |
| Location | 1 Mile for every 5 Locations added |
| Tagging | 1 Mile for every 5 Tags added |
| Reviewing | 1 Mile for every 10 items marked as complete |
