Identiteitskaart van oud-strijder Joseph-Nicolas-François Vandebroek. Opschriften: Identiteitskaart voor oud-strijder uit de oorlog 1914-1918; Carte d’identité pour ancien combattant de la guerre 1914-1918. Afmetingen: 10,5 x 7,5 cm. Deze identiteitskaart was van de dooppeter van deelneemster Gisèle Bresseau. || Identiteitskaart die recht geeft op 75% korting bij de Belgische spoorwegen.

Dominicus werd geboren de Rotselaar op 5 april 1890. Hij was de zoon van Antoon Vlummens en Celestina Poortmans. Op 7 september 1912 trouwde hij te Gelrode met Maria Ons. (Gelrode 29 november 1891). Zij was de dochter van Ferdinand Ons en Isabelle Wendelinckx. Ze hadden een huis in Gelrode en samen kregen ze 3 kinderen. Maria Ons overleed op 18 augustus 1926 in een hospitaal in Leuven. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Dominicus soldaat bij het 10 linie-regiment. Tijdens een zwaar Duits bombardement op 8 mei 1916 wordt Dominicus zwaar gekwetst aan de ruggengraat en borstkas. Zijn regiment lag op dat moment in de omgeving van Diksmuide. Na een moeilijke evacuatie wordt hij overgebracht naar een hospitaal in Calais. Dominicus keert pas op 29 oktober 1916 terug naar zijn eenheid. Onmiddellijk na zijn terugkeer stelt hij zich kandidaat om deel te nemen aan een verkenningspatrouille rond de hoeve Violette. Deze hoeve is bezet door Duitse soldaten. Na deze missie krijgt hij voor zijn deelname en voor zijn zware blessures de militaire medaille met zilveren palm en het oorlogskruis. Op 21 april 1917 wordt hij opnieuw opgenomen in het ziekenhuis en hij verblijft er tot 12 mei 1918. Na deze periode krijgt hij nog een maand verlof om te recupereren. Hij werd o.a. onderscheiden met de volgende eretekens: Ridder in de orde van Leopold I, Ridder in de Kroonorde, Ridder in de orde Van Leopold II, Oorlogskruis met 3 palmen, militaire medaille 2de klasse (art 4) met zilveren palm, vuurkruis, IJzermedaille, Overwinnings en herinneringsmedaille van de veldtocht en het burgerlijke ereteken 2de klasse. Dominicus kreeg ook 8 frontstrepen en 1 kwetsurestreep. Het 10de linieregiment had als voornaamste taak de versterkte vestiging Namen te verdedigen. Na de Duitse inname ontsnapte de soldaten via Frankrijk. Na een lange mars tot in Rouen werden ze via boten terug naar Oostende gebracht. Het 10de regiment nam in 1914 ook nog deel aan de uitval vanuit Antwerpen en aan de slag om de IJzer. Na de slag om de IJzer bezette het regiment de volgende sectoren: Nieuwpoort, 3 grachten, Ramskapelle en Diksmuide. Tijdens het bevrijdingsoffensief neemt het 10linie regiment Kortemark in en op 11 november 1918 bezet het regiment de westeroever van de Schelde. Op hun vaandel prijken de eervolle vermeldingen: Namen - Dendermonde - IJzer - Eesen - Kortemark. Na de oorlog ging Dominicus aan de slag als arbeider bij de NMBS. Hij was ook ere-vaandeldrager bij de oud-strijdersvereniging van Gelrode en lid van de fanfare de dalgalmen. Dominicus overleed te Nieuwrode op 14 augustus 1962.

Oudstrijder Isidore Vanderlinden, geboren op 11 december 1885 te Dworp, werd op 1 augustus 1914 in Dendermonde onder de wapens geroepen. Hij vertrok vanuit Dendermonde met de trein naar Leuven en daarna Tienen. Soldaat Vanderlinden maakte tijdens de eerste oorlogsmaanden de grote terugtocht mee van het Belgische leger richting kust. Tijdens deze terugtocht raakte hij onder meer nabij Duffel betrokken bij enkele gevechten. Hij schreef in zijn dagboek dat zijn eenheid 'veel volk verloren had' tijdens die slag. Op 26 oktober 1914 om 8u 's morgens raakte Isidore Vanderlinden gewond nabij Pervijze, Ramskapelle. Hij werd afgevoerd naar Veurne van waaruit hij per boot naar Groot-Brittannië werd gebracht. Isidore Vanderlinden werd daarna verzorgd in de Fort Augustus abbey in Loch Ness (Schotland). Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd in de abdij namelijk een hospitaal ondergebracht (zie foto's). Alle plaatsen die soldaat Vanderlinden tijdens de oorlog bezocht heeft werden door hem genoteerd in een beknopt oorlogsdagboek. Vandaag de dag is dit dagboek papievorm in handen van Luc Vanderlinden, kleinzoon van Isidore. Vanderlinden werd tevens gedecoreerd met verschillende eretekens: ridder in de orde van Leopold II, officier in de orde van Leopold II, oorlogskruis met palm, IJzermedaille en andere. Isidore Vanderlinden was de mensen van de abdij zeer dankbaar voor hun zorgen tijdens de oorlog. Hij overleefde de Eerste Wereldoorlog en ging in de jaren twintig naar de tuinbouwschool. Isidore Vanderlinden was getrouwd met Isabella Lemaire en samen hadden ze vier kinderen (Johanna, Jean-Henri, Hendrik-Hubertus en Pieter-Jan-Baptist Vanderlinden). Na de oorlog bouwde Isidore vier serres met zijn zonen en hij ging ook nog naar school om de druiventeelt te leren. Isidore Vanderlinden overleed op 2 december 1979 te Ukkel. || Foto's van Isidore Vanderlinden en zijn gezin. Daarnaast ook een foto van de negentigjarige Isidore met zijn eretekens. Een postkaart, enkele eretekens en ook nog enkele foto's van de Fort Augustus Abbey van Loch Ness in Schotland waar hij verzorgd werd.