Ik heb een aantal foto's van mijn vader, die van 1910 tot 1918 als cavalerist als beroepsmilitair in dienst is geweest. Hij was 16 jaar toen hij in dienst kwam. Hij had voor 4 jaar getekend, maar toen de oorlog uitbrak moest hij blijven tot het eind van de oorlog. De meeste tijd is hij ingekwartierd geweest in Brabant, o.a. in Zundert en omgeving. Zijn rang was korporaal. Door het gebrek aan voedsel smokkelde hij af en toe wat levensmiddelen naar zijn familie in Amsterdam. Hij is daarvoor gepakt maar niet veroordeeld omdat ook zijn superieuren zich aan smokkel schuldig maakten. Mijn vader had na zijn diensttijd een paar kromme benen gekregen van het vele paardrijden. De cavaleristen waren de hele dag bezig met hun paarden. Ze richtten ze ook zelf af. Wel link want het waren nogal vurige types en Pa heeft twee keer een flinke schop tegen zijn been gehad. De officieren waren meestal van adel(de Beaufort e.d) en die kregen niet betaald. Was een erebaan. Die officieren voelden zich ook ver boven de andere militaire onderdelen verheven. Ze hielden ook wedstrijden met hun paarden wie het eerst in Oostenrijk was met zijn paard en dan werd er ook gekeken hoe fris het paard nog was aan de finish. Het kwam er op neer dat de officieren hele stukken naast hun paard liepen. Sportief waren die cavaleristen ook. 's-Morgens, ook in de winter zwemmen geblazen in het open water! Bij het uitbreken van de tweede wereldoorlog was mijn vader dierenoppasser in Ouwehands dierenpark in Rhenen. Hij kreeg de opdracht om de wilde dieren zoals tijgers, leeuwen en beren, dood te schieten. Dat ging hem wel aan zijn hart. Zijn neef, die 2e luitenant was is gesneuveld op de Grebbeberg en hij heeft hem nog gezien. Volgens mijn vader gingen ze bijna allemaal in een massagraf na de capitulatie. Kan zijn dat ze later opgegraven zijn, want nu liggen ze allemaal netjes in een apart graf. || Vijf foto's van korporaal Ben Koehorst.

Op 4 Juli 2008 schonk Olgo M. Blackburn uit Low Moor (UK) een stukje brandglas, door haar vader tijdens de oorlog meegenomen uit het puin van Ieper, aan het In Flanders Fields Museum. || Een stukje brandglas uit de St. Maartenskerk.

De aankondiging van het overlijden van Oscar Erkens op 3 februari 1917. Verder zijn er foto’s van de overledene als baby, een klassenfoto uit 1905 van zijn klas in het Sint-Jozefscollege van Turnhout. De kinderen zijn in Antwerpen geboren, uit Nederlandse ouders. Hij was de oudste van zes kinderen waarvan één jong is gestorven. Oscar Erkens was noviciaat bij de jezuïeten. Klasse 1915 in het leger. Als geestelijke was hij brancardier. || Foto van Oscar Erkens als baby en klassenfoto. Verder twee overlijdensberichten (van de familie en van de Jezuïtenorde), een doodsprentje en een condoleancebrief. Oscar Erkens is de gesneuvelde oom van deelnemer Wilfried Erkens. De vader van deelnemer Wilfried Erkens, Robert Erkens, is de broer van Oscar Erkens en de vierde uit het gezin. || || Français || Multiple || Foto als baby, klasfoto en overlijdensberichten van Oscar Erkens || Foto van Oscar Erkens als baby en klasfoto. Verder twee overlijdensberichten (van de familie en van de Jezuïtenorde), een doodsprentje en een condoléancebrief. Het gaat hier over een erfenis. Soldaat Oscar Erkens is de gesneuvelde oom van de deelnemer Wilfried Erkens. Wilfried Erkens heeft zijn oom zelf niet gekend. De vader van Wilfried Erkens heette Robert Erkens, was de vierde zoon uit het gezin Erkens. || Nederlands