FRAD008_86 Un langage codé
Signaux de liaison
CONTRIBUTOR
Michel Nollemans
DATE
1914-08-02 - 1919
LANGUAGE
fra
ITEMS
3
INSTITUTION
Europeana 1914-1918
PROGRESS
METADATA
Discover Similar Stories
Code secret
3 Items
Mon grand-père se nomme Fernand Maillet. Né le 16 octobre 1885 à St Romain de Benêt, il est mobilisé en 1905 à Saintes (Charentes inférieures) il a participé à la guerre de 14-18 comme canonnier et agent de liaison colombophile dans les transmissions. Le 2 août 1914 il est rappelé sous les drapeaux par ordre de mobilisation générale au corps du 1er régiment d'artillerie coloniale. Pendant la grande guerre il faisait partie du 42ème régiment d'infanterie. Il décèdera le 31 mai 1937. J'ai retrouvé un petit calepin dans lequel il prodiguait des conseils de correspondance à son épouse. Le courrier était alors systématiquement contrôlé. Ils avaient entre eux convenu d'un code secret permettant de faire passer des informations particulières, comme on peut le lire sur le document ci-joint. Précisons qu'il avait coutume de signer Fernand Maillet. Si je suis malheureux, écrirai penché en avant ; Si je suis comme on doit être, écrirai comme à l'ordinaire ; Si nous faisons beaucoup de pertes, mettrai B. Maillet ; Si on peut recevoir argent comme prisonnier, écrirai mon nom en faisant L. Maillet ; Si on est maltraité, écrirai en arrière ; Si il y a beaucoup de Morts ou de maladies, mettrai F. Maillet ; Si il y a peu mettrai f minuscule ; Si je ne peux pas écrire où je suis, mettrai une lettre de l'endroit sur chaque courrier. Exemple : PARIS. Aujourd'hui mettrai Maillet P., demain Maillet A., après-demain Maillet R. et ainsi de suite. ; Et surtout, si je suis prisonnier, donne rien à comprendre en écrivant de tous ces secrets et dit pas de mal de l'Allemagne. C'est certain que toutes les lettres sont décachetées et celles qu'on envoit sont dictées ou lues par les gardiens. On ne met pas ce qu'on veut. || Extrait d'un calepin de notes personnelles Photo de Fernand MAILLET mon grand-père Carnet militaire
Soldaat Matthyssens was 18 jaar oud en kende morse-code.
33 Items
- rugzakje met koeienvel + aansteker - familieportret - vuurkaarten - medailles - foto van helena en John Matthyssens - tegeltje met tekst en schets als souvenir voor het oorlogstoerisme na 1918 gemaakt in Engeland || Matthyssen werd geboren te Ieper. Zijn moeder, Helena Gillioen, was getrouwd met Vervaecke. Haar man had haar verlaten en ze heeft zelfstandig twee zonen opgevoed. Zij leerde de Franse keuken kennen en baatte een restaurant uit. In dit restaurant/café kwamen de veteranen verhalen vertellen over de wereldoorlog. Hoe beschonker de mannen werden hoe meer ze de waarheid vertelden. In het begin waren het heldenverhalen maar naar het einde van de avond werden de verhalen meer en meer verzonnen. Er werd in die tijd ook veel goede sterke drank gesmokkeld. Toen de veteranen daar hun verhaal vertelden waren er ook veel mensen die nog nooit van de oorlog gehoord hadden. De tweede vriend van zijn moeder (Jean/John Matthyssens) was een telegrafist die in 1916 ingelijft werd als vrijwilliger bij het 21ste linieregiment. Hij werd geboren in 1898 te Borgerhout. Hij was drietalig, kon morse-code en kon ook met de auto rijden. Hij was voor en na de oorlog klerk bij het stadsbestuur van Antwerpen. Daar werd hij na de oorlog ontslagen omdat hij gescheiden was. Hij ging uit schaamte voor zijn scheiding naar Ieper wonen en vertrok uit Antwerpen. Zo kwam hij bij Helena (de moeder van de deelnemer) terecht.