Buitenopname uit 1915 van Georges Lowette in uniform. De dagboekfragmenten over zijn ongeval aan het front voor Oostkerke. Vooroorlogs groepsportret van Georges met zijn zuster Hubertine en schoonbroer Frans Moens. || Georges Lowette was afkomstig uit Bommershoven (1887) en was schoolmeester in Jesseren. Daarnaast verzorgde hij de administratie voor het familiale stroopstokerijbedrijf. Omwille van zijn diploma en positie als schoolmeester heeft Georges nooit zijn legerdienst vervuld. In 1907 trok hij in het stadhuis van Borgloon nog het 'ongelukkige nummer' 68 maar zijn diploma stelde hem vrij van dienst. Ook de jaren nadien hoefde Georges zich geen zorgen te maken. Maar tijdens de mobilisatie op zaterdag 1 augustus 1914 werd Georges tot zijn verrassing toch opgeroepen om dienst te nemen. Hij werd ingedeeld bij het ataillon d'administration van de 3de legerafdeling in Ans bij Luik. Reeds de volgende dag wordt hij ingedeeld bij de Colonne d'Ambulance, 3de afdeling, als soldaat-brancardier. Zijn verblijf in Luik is echter van korte duur. Al vroeg na de vijandelijkheden wordt zijn groep via Hollogne-sur-Geer en Hannut over Tienen en Leuven naar Antwerpen verplaatst. In zijn dagboek vermeldt George het Zeppelin-bombardement op Antwerpen op de nacht van 24 op 25 augustus. George wordt een geruime tijd in Breendonk gelegerd. Vanaf 6 oktober trekken ze via Lokeren en Drongen naar Nieuwpoort. Tijdens de slag aan de IJzer wordt de brancardierssectie van George onder meer ingezet bij Nieuwpoort, Ramskapelle, Steenkerke en Pervijze. Op 30 oktober 1914 wordt zijn sectie gehecht aan het 12de Linieregiment 3/3. Toevallig ook de eenheid waar zijn kennis uit Bommershoven, George Philippeth, deel van uitmaakt. Het front loopt vast en Georges Lowette maakt als brancardier kennis met de stellingenoorlog en loopgravenstrijd. Op donderdag 15 april 1915 breekt George zijn voet bij het oversteken van een traverse aan het front voor Oostkerke. De breuk is complex en hij wordt in het achterliggende gebied gehospitaliseerd. Tijdens zijn revalidatie verblijft hij in Le Havre bij zijn zuster Hubertine Lowette die gehuwd was met Frans Moens, een medewerker van minister Joris Helleputte. De Belgische regering met haar bestuur was sinds 1914 in Le Havre gevestigd. Het gezin Moens-Lowette werd gehuisvest in een villa vlakbij Le Havre. Vanaf het moment van zijn oproeping in 1914 tot aan zijn herstelperiode in mei 1915 hield Georges een uitgebreid dagboek bij. De breuk die George opliep, bleef hem echter parten spelen. Voor de rest van de oorlog was hij niet meer in actieve dienst. Hij gaf les aan frontsoldaten die zich inschreven voor onderwijs. In 1918 werd hij gedemobiliseerd als oorlogsinvalide. Thuis nam Georges terug zijn positie op van schoolmeester in Jesseren. Onder de bezetting is de familiale stroopstokerij inmiddels uitgebreid tot een stoomstroopfabriek. George Lowette wordt vervolgens een volwaardige partner in de familiezaak die wordt hernoemd tot Gebroeders Lowette.

Fragment uit het dagboek van brancardier Georges Lowette. Georges beschrijft het moment waarop hij aan de loopgraven, onderweg naar de schuilplaats van zijn kennis George Philippeth uit Bommershoven, in de duisternis op een traverse uitglijdt en in een diepe gracht belandt.

Fragment uit het dagboek van brancardier Georges Lowette. Georges wordt door zijn collega-brancardiers naar een eerste hulppost gebracht. Vervolgens beschrijft het fragment zijn evacuatieroute. Hij vermeldt bovendien dat hij die nacht nog nooit zoozeer den oorlog vervloekt en al die Pruisen naar de maan gewenscht had.