Op zeventigjarige leeftijd schreef oud-strijder Paulus Lombaerts zijn herinneringen aan de Groote Oorlog neer in een boekje. Dit kleine geschrift met de persoonlijke herinneringen van iemand die de hel aan de IJzer in 14 - 18 overleefd had werd daarna gegeven aan zijn kleindochter, Betty Geurinckx. Paulus Lombaerts werd geboren op 14 januari 1893 en hij was één van de 12 kinderen van een arme boerenfamilie die woonde in de Kalenbergstraat te Dilbeek. Paulus werd als soldaat nr. 160313 ingelijfd te Hasselt, kazerne Herkenrook, bij het 11de linie regiment dat aangevoerd werd door Kolonel Dusart, het tweede bataljon onder Majoor Frère, de tweede Compagnie onder Commandant Lequeux. De luitenant van het tweede peloton was Hordise. Dat waren zijn oversten. In de korte inleiding van het geschrift schreef hij het volgende: 'Deze herinneringen heb ik persoonlijk geschreven 50 jaar na de grote oorlog 1914- 1918, als oud-strijder die de hel aan de IJzer heeft overleefd. Dit is geen geschrift van een hoge geleerde. Toch mag u mij geloven dat het later een herinnering zal zijn aan iemand die de Grote Oorlog heeft meegemaakt in de eerste lijn en niet van achter het front. Al wat hier staat heb ik persoonlijk beleefd en er staat nog niet de helft in van al hetgeen ik meegemaakt heb want na 50 jaar herinner ik me niet alles meer.'
Uitgeschreven oorlogservaringen van oud-strijder Paulus Lombaerts. Tevens zijn naamplaatje, medaille en vuurkaart. Wat is de vuurkaart? De Vuurkaart wordt in principe verleend aan de militairen van het Belgisch leger die tijdens den oorlog, tussen 4 Augustus 1914 en 11 november 1918, op al dan niet onafgebroken wijze, wezenlijk ten minste twaalf maanden effectieven dienst bij de in aangeduide eenheden hebben volbracht. Er worden echter ook allerlei toegevingen gedaan omwille van vaak uitzonderlijke perioden van intens oorlogsgeweld of opgelopen verwondingen.