De spreker had geen rechtstreeks persoonlijk verhaal over de Eerste Wereldoorlog, wel enkele kernzinnen over die periode: Er is een boek met liedjes geschreven door een soldaat aan het front om de tijd te verdrijven. Er is ook een doek met een Frans lied. Er is ook een zak uit 1914 Waarschijnlijk door de Amerikanen aan de bevolking gegeven als voedselhulp en er is zakje naaigerief gesigneerd door Koning Albert. Het verhaal werd opgetekend op Verhalendag in Antwerpen.

Postkaarten, briefwisseling, trouwboekje grootvader (bewijs geboorte kinderen in NL, Dubbeltje Belge (volledig) Hedendaagse samenvatting van het verhaal via Heemkundige kring Dalfsen. || Weduwe Clara Deckers vlucht met haar drie gehuwde zonen, haar gehuwde dochter en drie ongehuwde dochters en kleinkinderen vanuit Niel naar Nederland waar ze op 8 oktober in Dalfsen (NL)terechtkomen. Moeder Maria Clara Deckers is teruggekomen in 1915 naar Antwerpen met de ongehuwde dochters en gaat in 1917 terug naar Nederland. Ze werken allemaal in de lokale fabrieken. Victor woont met zijn gezin op het Kasteel Den Berg (Dalfsen)onder de hoede van de barones van Dalfsen Zij hernemen daar hun verdere leven. Een tweeling wordt geboren in 1916, maar een zoontje geboren in 1918 overleeft slechts enkele weken. Na de oorlog volgt er nog correspondentie tussen barones van Dalfsen en Victor Van Dyck. Er geschiedde briefwisseling tussen het Belgisch leger en Victor Van Dyck. Hoogstwaarschijnlijk verliep dit via Engeland (censure miltaire). Briefwisseling van de familie te Schelle naar Nederland werd in 1917 onderschept door de Duitsers tijdens de oorlog. Na de oorlog werden deze brieven bij de bestemmeling bezorgd. Een zekere Victor komt aan de kost in Nederland. Veel van zijn vrienden verblijven in vluchtelingenkampen in Nederland. Men kon stempels kopen en plakken in een kaftje. De opbrengst ging naar het vluchtelingenkamp. In een prentkaart van een vriend van Victor wordt bedankt voor toegezonden geld. Wellicht zat deze man in een vluchtelingenkamp.

Overgrootvader Petrus Henricus Franquet (°1866, Boom) is in 1875 in Lier in de Berlarij komen wonen. Bij het begin van de oorlog is hij gevlucht naar Schotland. Eerst ging hij naar Glasgow en vervolgens naar Slamannan. Petrus is daar overleden. Grootvader Charles Franquet is in Slamannan naar school geweest en kreeg daar van zijn leraar in 1918 als kerstcadeau het 'King Albert's Book' met gelukwensen voor de terugkeer naar huis. || Kings Albert's Book met dedicatie aan Charles Franquet.