Verhaal over twee groottantes die op de vlucht waren voor de gevechten
Twee groottantes van mijn moeder zijn gestorven aan de Spaanse Griep (zussen uit Roeselare). Ze waren op de vlucht van Roeselare naar Hofstade (Aalst). Ze werden naar daar overgebracht door de Duitsers omwille van de gevechten die men voorzag.
Angèle en Rachel
Dit verhaal heeft de deelneemster Greet Podevyn gehoord van haar tante.
Interview
CONTRIBUTOR
Mevrouw Greet Podevyn
DATE
1914 - 1918
LANGUAGE
nld
ITEMS
1
INSTITUTION
Europeana 1914-1918
PROGRESS
METADATA
Discover Similar Stories
Verhaal over gevechten in Marchovelette (provincie Namen)
1 Item
Frans Verbruggen, grootoom van deelneemster An Smets, werd in 1914 opgeroepen als dienstplichtige, als oudste zoon van het gezin. Hij werd gelegerd in fort Marchovelette in Namen. Dit fort werd belegerd door de Duitsers op 23 augustus 1914. Hij ontsnapte uit het fort door zijn handen op de schouders van een andere soldaat te leggen die de weg kende. Daarbij werden zijn handen zwaar verbrand en was hij 100 % oorlogsinvalide. Hij kwam vrij in januari 1915 na een viertal maanden krijgsgevangenschap. Na de oorlog baatte hij met zijn vrouw een kruidenierswinkel uit in Mechelen. Hij was redelijk welstellend dankzij de uitkering die hij kreeg als oorlogsinvalide. Dit blijkt onder meer uit het feit dat hij zijn petekind Lydia Verbruggen ook nog vele jaren na haar plechtige communie cadeautjes gaf, iets wat vroeger niet de gewoonte was. Het verhaal wordt bewaard in de familie maar zijn oorlogsverleden staat vermeld (met foto) in het boek Leest geweest uit 1978, uitgegeven door G. Herregodts (p. 260). || Het verhaal werd overgeleverd door Emilia Verbruggen, de nicht van Frans Verbruggen en de moeder van deelneemster An Smets (en zus van Lydia Verbruggen). Frans Verbruggen was de grootoom van deelneemster An Smets. || || Interview || De heer Frans Verbruggen || Het verhaal werd overgeleverd door Emilia Verbruggen, de nicht van Frans Verbruggen en de moeder van deelneemster An Smets (en zus van Lydia Verbruggen). Frans Verbruggen was de grootoom van deelneemster An Smets.
Verhaal over de vergelding voor een doodgeschoten Duitse soldaat
1 Item
De familie Huybens woonde in de Diestsestraat (tegen het station). Ze hoorden dat er iets gaande was en Julien Huybens - de vader van Angèle Huybens die dit verhaal vertelt - ging kijken. De Duitsers waren mensen aan het doodschieten, als vergelding voor een in Aarschot doodgeschoten Duitse kolonel, Johannes Stenger. In Aarschot waren ook al 170 burgers doodgeschoten. Julien werd tussen de fusillade gezet. Om de drie personen werd iemand gefusilleerd. Uiteindelijk werd hij er door een Duitse soldaat tussenuit gehaald omdat hij te jong (15 jaar) was. Nadien werd hij gedeporteerd naar kamp Munsterlager dat overwegend door vrouwen en jonge kinderen werd bevolkt. || || Julien Huybens || Interview || Dit verhaal werd doorgegeven door de grootmoeder van deelneemster Angèle Huybens. Julien Huybens is de vader van deelneemster Angèle Huybens.
Op de vlucht naar Frankrijk
22 Items
foto's || Geen aansluitend verhaal, wel gegevens op losse postkaarten over vluchtelingen in Frankrijk (Alfons Henderickx met zekerheid) De postkaarten die ingescand werden handelen over : Alfons Henderickx, Jules Henderickx (broer van Alfons), Aimée De Hondt (D'Hondt) (neef van Alfons, Jules en Pieter), Pieter Henderickx (broer van Alfons en Jules)