De gebroeders Emile-Cesar en Rodolphus-Joannes Heyman waren afkomstig uit Zele. Emile-Cesar (1888) was wever, gehuwd en had twee kinderen. Zijn broer Rodolphus-Joannes (1891) was gehuwd maar het gezin was nog kinderloos. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werden de gebroeders Heyman niet gemobiliseerd. Onder de bezettingsjaren waren beiden werkloos. Eind 1916 werden de gebroeders Heyman als werklozen opgeëist door de Duitse bezetter en ingezet als ZAB’ers (Zivilarbeiter Bataillon). Men zette werklozen in om de Duitse oorlogsmachine draaiende te houden. Meestal moesten zij zware arbeid voor hen verrichten en niet zelden vlak achter de linies. Dit was niet zonder gevaar. De gebroeders Heyman verbleven vlak achter het Duitse front in hetzelfde kamp bij de Belgisch-Franse grens in Bousbecque (Busbeke of Boesbeke). Vliegtuigen bombardeerden op 26 juni 1918 hun nachtverblijf. Deze raid maakte vele slachtoffers en trof in het bijzonder de Zelenaars met vele dodelijke slachtoffers waaronder Emile en Rodolphus Heyman. Eén broer is op slag dood en de andere overlijdt kort hierop aan bloedverlies. || Gedenkprenten van de gebroeders Emile-Cesar en Rodolphus-Joannes Heyman. Vooroorlogse groepsfoto van het gezin Heyman-Poppe met beide broers.

Front || Rodolphus-Joannes Heyman was één van de dodelijke slachtoffers van een vliegtuigraid op een kamp dwangarbeiders in het Noord-Franse Bousbecque.

Emile-Cesar Heyman was één van de dodelijke slachtoffers van een vliegtuigraid op een kamp dwangarbeiders in het Noord-Franse Bousbecque. || Front