001 - Dnevnik 17.avgust 1916. do kraja marta 1917. godine 002 - Pismo Miloja Jovanovića upućeno iz Čačka bratu 27.7.1914 003 - Pismo koje je Miloje Jovanović dobio 15. aprila 1918. godine iz Pariza od Ranislava M. Avramovića, inženjera 004 - Dopisnica upućena Miloju Jovanoviću od Alekse Jovanovića 27. oktobra 1916. 005 - Dopisnica upućena Miloju Jovanoviću iz Soluna 27.10.1916. od kuma Alekse Jovanovića 006 - Pismo Janićija Milovanovića Miloju Jovanoviću iz Ženeve 27. marta 1917 007 - Dopisnica Miloju Jovanoviću od sveštenika Velimira Belopavlovića upućena 25. 9. 1917. godine iz Čačka 008 - Raspis srpske vojske bugarima upućen 26. jula 1916. na bugarskom jeziku || Miloje Jovanović (1877-1969), hidro inženjer rođen i selu Pridvorica kod Čačka. Deseta pukovska komanda ga je postavila za inženjera pri glavnoj komandi u Čačku. Odavde je prešao u Saobraćajno odeljenje Vrhovne komande u Valjevo odakle je započeo učestvovati u popravci puteva i mostova. Sredinom 1915. raspoređen je za uinženjera pri nadzorništvu vojnih puteva u Gornjem Milanovcu. Za vreme Prvog svetskog rata zapisivao je dogadjaje sa ratišta i svoja razmišljanja. Iza sebe je ostavio i nekoliko dnevnika, posebno iz Mikre u Grčkoj.

Prvi zapis u Beležnik (čiji se original nalazi kod njegovih potomaka u Beogradu) je upisao 18. decembra 1915. godine u Solunu, gde je stigao 27. novembra iste godine. Iz Soluna je nešto kasnije prebačen u Pariz, gde je nastavio školovanje, ali je i tamo, u wga unosi sve što se događalo ili je zapažao. Poslednji zapis je ostavio 14. oktobra 1925. godine

Djed kazivača, Martin Bosorić živio je u Virju i bio je drvotokar. Martin Bosorić je bio vojni obveznik austro-ugarske vojske i u rat je pozvan od strane Varaždinske pukovnije. Pao je u zarobljeništvo 1914. godine u Galiciji i u zarobljeništvu je proveo tri godine. Godine 1917. s još dvojicom Hrvata vratio se kući. Martin Bosarić je po činu bio narednik. || p1-prijepis dnevnika Martina Bosorića 1914.-1917.