Επιστολικό δελτάριο με λευκό περιμετρικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο απεικονίζεται η Τασία Σταυροπούλου. Στην οπίσθια όψη, αναγράφεται “Αθήναι 1η/1/1916 Αγαπημένη μου Τασία, Σου στέλνω την φωτογραφία μου ως ενθύμιον της ειλικρινούς μου αγάπης. Με πολλή αγάπη Σε φιλώ Τασία”. || ΚΑΡΤ ΠΟΣΤΑΛ

1ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΤΟΥ Γ.ΠΛΥΜΑΚΗ || ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦ ΠΛΥΜΑΚΗΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΟ ΓΚΕΡΛΙΤΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ Α' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ Το θέρος του 1916, το 4ο Σώμα Ελληνικού Στρατού, που είχε 6000 άντρες και ήταν υπό την επίβλεψη του Συνταγματάρχη Δ. Χατζόπουλο, απομονώθηκε από τους Αγγλογάλλους “συμμάχους” μας στην Ανατολική Μακεδονία. Ήταν αδύνατο να επιστρέψει στην χώρα, δεν υπήρχε η θέληση να προσχωρήσει στους “συμμάχους” και παραδόθηκε στους Γερμανούς. Μεταφέρθηκε στην πόλη Γκερλιτς (Gorlitz) στην Κάτω Σιλεσία όπου και στρατωνίστηκε μέχρι το 1918, οπότε αξιωματικοί και άντρες άρχισαν να επανέρχονται στην Ελλάδα, με τους τελευταίους το 1919. Ο Γιώργος Πλυμάκης είναι ο τρίτος στη τελευταία σειρά όρθιος. Στην 2η φωτογραφία, είναι ο ίδιος με ένα φίλο του στο Γκαιρλιτς. Στο Σώμα αυτό υπήρχαν πολλοί Κρητικοί, μεταξύ των οποίον και ο πατέρας του καταθέτη, Γεώργιος Ιωσ. Πλυμάκης. Ο Γ.Πλυμάκης κατάγεται από την Ασή Γωνιά στον Αποκόρωνα, ήταν έφεδρος λοχίας. Αρκετοί εργάστηκαν κατ'αρχήν στα ανθρακωρυχεία και ο Γ. Πλυμάκης διηγόταν στον γιο του ότι όταν συναντιώντουσαν στις γαλερίες, χαιρετιζόντουσαν με “Γκοντ αουτ”, δηλαδή “καλό έξω”. O Γεώργιος Πλυμάκης έμαθε καλά την γλώσσα και εργάστηκε για ένα διάστημα σε γραφείο. Έμεινε 4 χρόνια στην Γερμανία, μετά επέστρεψε στην χανιά της Κρήτης. || || Front || Photograph || Ο πατέρας μου Γεώργιος Πλυμάκης στην Γερμανία || Western Front || ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ || 51.1506269,14.968706999999995 || ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΛΥΜΑΚΗΣ

Με καταγωγή από τα Σφακιά των Χανίων, η Δήμητρα Καρκάνη-Κτιστάκη αφιερώνει εδώ και τρεις δεκαετίες τη ζωή της στην τέχνη της κρητικής ενδυμασίας του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου αιώνα. Εκπαιδεύτρια της ΝΕΛΕ, ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Γυναικών Καλλιτεχνών Χανίων, με ένα λαογραφικό εργαστήριο στο κέντρο της πόλης, διδάσκει, σώζει και διαδίδει με σεμινάρια και εκθέσεις, μέσα και έξω από την γενέτειρα της, την κρητική παράδοση, συμβάλλοντας ταυτοχρόνως και στη μελέτη της ταυτότητας του κρητικού λαού. Θεωρείται ότι η κρητική κάπα είναι επίσημη κρητική φορεσιά. Είναι στολισμένη με χάρτσα (κεντήματα) και είναι φτιαγμένη με τσόχα καλής ποιότητας σε χρώμα μπλε σκούρο. Τα σειρίτια που την στολίζουν – ονομάζονται και τεχρίθια – είναι μεταξωτά σε χρώμα σκούρο μπλε και μαύρο. Τα τεχρίθια στολίζουν γύρω γύρω την κάπα μαζί με το γαϊτάνι, τα μανίκια, τις τσέπες και πολλές φορές τον ώμο. Τα κορδόνια – 2 ή 3 – που την δένουν ονομάζονται κυρμπάτσα και είναι στολισμένα με κουμπάκια περίτεχνα πλεγμένα, ένα στη βάση και άλλο ένα στο τελείωμα του. Στο τελείωμα του κορδονιού, βρίσκονται άλλα μικρότερα κουμπάκια, 5 ή 6 στο σύνολο. Η κάπα φοδράρεται εσωτερικά με ένα ύφασμα (τσόχα), σε χρώμα κόκκινο ή καφέ. Στα πλαϊνά της κάπα, τοποθετούνται δυο (2) τσέπες και άλλες δυο (2) και στο εσωτερικό της. Η Κυρία Καρκάνη-Κτιστάκη απέκτησε την κάπα από τον δάσκαλο της, Βασίλη Ποθουλάκη, ο οποίος κατασκεύαζε κρητικές παραδοσιακές στολές, ή αλλιώς τερζής στο επάγγελμα, και μύησε την “μαθήτρια” του στα μυστικά της αντρικής κρητικής φορεσιάς. || ΑΝΤΡΙΚΗ ΚΡΗΤΙΚΗ ΚΑΠΑ || || ΑΝΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΚΑΠΑ || Other