Χαρίτων Μιχαήλ Λιβίτζιας (Macedonian Mule Corps - MMC)
Πωλητήριο έγγραφο στο οποίο ο Χαρίτων Λιβίτζιας ήταν αγοραστής ενός ελαιόδεντρου στην αξία της 1 Λίρας και δέκα σελίνια στις 31/5/1954 .
CONTRIBUTOR
Μιχαλάκης Λιβίτζια (γιός) και Ανδρέας Λιβίτζια (γιός)
DATE
- 1918
LANGUAGE
ell
ITEMS
14
INSTITUTION
Europeana 1914-1918
PROGRESS
METADATA
Discover Similar Stories
Μιχαηλίδης Μιχαήλ (Macedonian Mule Corps - MMC)
1 Item
1 φωτογραφία μεταλλίου που απονεμήθηκε σε όλους τους ημιονηγούς του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου. || Ο Μιχαηλίδης Μιχαήλ γεννήθηκε στο Παλαιχώρι. Ως πιθανή χρονολογία φέρεται το 1900. Γονείς του ήταν οι Παναής Μιχαηλίδης και Παναγιωτού Αργυρού. Με την σύζυγος του Σοφία Σάββα Πάτσαλου απέκτησαν τον Ανδρέα Μιχαηλίδη. Ο Μιχαήλ Μιχαηλίδης κατατάχθηκε στον Αγγλικό στρατό το 1918 κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πήρε μέρος στην επίθεση των συμμαχικών ελληνικών δυνάμεων εναντίων των Βουλγάρων στο Βαλκανικό μέτωπο. Κατά την επίθεση αυτή οι Βούλγαροι ηττήθηκαν, υποχρεώθηκαν να τραπούν εις φυγή και να ζητήσουν ανακωχή. Ταυτόχρονα είχε συλληφθεί αιχμάλωτη και η Γερμανική στρατιά, που συμπολεμούσε με τους Βουλγάρους. Ο Μιχαήλ Μιχαηλίδης είχε τιμηθεί με τιμητικό μετάλλιο από τους Άγγλους, μαζί με τους οποίους είχε πολεμήσει, το οποίο είχε στην κατοχή του ο γιός του Ανδρέας Μιχαηλίδης και το οποίο επέστρεψε στους Άγγλους, κατά τη διάρκεια του Αγώνα της ΕΟΚΑ, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την στάση των Άγγλων έναντι της Κύπρου. (Οι μαρτυρίες αναρτήθηκαν μέσα από το βιβλίο: Ψιλλίτα-Ιωάννου, Παναγιώτα, 1997. Κραυγή ελευθερίας: Παλαιχώρι 1901-1974. Λευκωσία, σελ. 8).
Μιχαήλ Χατζημάρκου (Macedonian Mule Corps - MMC)
1 Item
Ο Μιχαήλ Χατζημάρκου γεννήθηκε στο Παλαιχώρι. Ως πιθανή χρονολογία φέρεται το 1890. Γονείς του ήταν οι Γεώργιος και Μαρία Χατζημάρκου. Με την σύζυγο του Κυριακού Γεωργίου Κουτσόφτα απέκτησαν 2 παιδιά. Τον Παναγιώτη και Γεώργιο Χατζημάρκου. Ο Μιχαήλ Χατζημάρκου εντάχθηκε στον Ελληνικό στρατό το 1918 και πήρε μέρος στη διαμάχη μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων αμέσως μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πολέμησε μέχρι το Εσκί-Σεχίρ κοντά στην Άγκυρα. Μαρτυρία Γεώργιου Χατζημάρκου: Όταν ο πατέρας μου πήγε στον πόλεμο εγώ ήμουν ενάμισι χρονών περίπου και ο αδελφός μου τριών. Θυμούμαι το μετάλλιο του που έφερε από τον πόλεμο αυτό δεμένο με μια κόκκινη κορδέλα. Επέστρεψε το 1921 μετά τη νίκη των Ελλήνων στο Εσκί-Σεχίρ, πριν την μικρασιατική καταστροφή. Ασχολήθηκε με τη γεωργία και τη κτηνοτροφία. Απεβίωσε στα μέσα της δεκαετίας του '70. || 1 φωτογραφία μεταλλίου που απονεμήθηκε σε όλου τους ημιονηγούς του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.