Description: English translation of Eine Kindheit im Ersten Weltkrieg by Else Wuergau The book deals with the impact of the beginning of the war on the idyllic life of a large family of farmers. The main characters are the parents of the narrator: the father a village schoolteacher, from 1916 medical orderly at the Somme front, and the widowed grandmother with her six children. Three of the four daughters have families of their own; the youngest tends to the wounded and becomes a Red Cross nurse. The unmarried eldest son manages the large family farm in Enzberg and is therefore dispensed from military service. The youngest boy, only fifteen years old at the outbreak of the war, joins up voluntarily. In 1917 the eldest becomes unable to withstand the burden of his responsibilities and puts an end to his life. The farm has to be sold; the purchaser pays in war bonds, the value of which are shortly afterwards reduced to virtually nothing. The youngest son is killed in action in Belgium just before the armistice. Available in PDF (13 MB) => http://www.kindheit.stefanmart.de/index_en.html

Description: Der Soldat M. Rabenschlag befand sich seit ca. 1916 im Kriegsgefangenenlager Stobs (Grafschaft Roxburgshire in Schottland) in englischer Kriegsgefangenschaft. In dem Album haben sich zahlreiche seiner Mitgefangenen in den Jahren 1916/17 mit kurzen Eintragungen sowie ihren Heimatadressen handschriftlich verewigt. Das Lager in Stobs wurde 1903 südlich von Hawick errichtet. Bei Kriegsausbruch diente es noch als Lager für heimische Truppen. Zeitweise waren dort bis zu 5000 Soldaten stationiert. Im Oktober 1914 wurde das Lager in ein Kriegsgefangenenlager umgewandelt und 200 Holzbaracken für etwa 6000 Gefangene gebaut. Unter diesen befanden sich auch die überlebenden Besatzungsmitglieder des Kriegsschiffes SMS Blücher. Die Gefangenen wurden zu verschiedenen Arbeiten eingesetzt, u.a. bei Bauarbeiten im Lager, in der Feldarbeit oder beim Bau eines Abwassersystems. Zudem brachten sie ihre eigene Zeitung heraus und entwickelten ein lebendiges Theaterleben. Die letzten Gefangenen wurden Ende 1919 entlassen. || Zahlreiche Informationsblätter zu Theateraufführungen im Kriegsgefangenenlager Stobs in Schottland.

Description: Este un volum de jurnal din cele trei deţinute de Biblioteca Judeţeană Octavian Goga Cluj. || Dumitru Nistor, ţăran din satul Năsăud s-a născut în 1893. Visând din copilărie să călătorească şi să vadă ţări străine, în 1912, când vine vremea “număraşului” (recrutării) el cere să fie primit nu în miliţia ardeleană, unde erau recrutaţi de obicei românii, ci în marina austro-ungară. Terminând şcoala de marină, după o călătorie la Viena, este îmbarcat ca Geschützvormeister (“primul îndreptător de tun”) pe vasul SMS Kaiserin Elisabeth, cu destinaţia Asia. Prins de război în Marea Chinei, crucişătorul Kaiserin Elisabeth participă la câteva bătălii navale, pentru ca în 2 noiembrie 1914 să se hotărască scufundarea lui. Echipajul pierde şi lupta terestră, este luat prizonier de japonezi şi transportat în arhipelagul nipon. Timp de zece luni, ţăranul-marinar din Năsăud va fi prizonier într-o mănăstirea buddhistă din Himeji, iar apoi mutat într-un lagăr, construit special pentru prizonierii germani şi austrieci, la Aonogahara, nu departe de Kobe, unde va rămâne până la sfârşitul anului 1919.

Description: Articol publicat în „Rampa” (Bucureşti), în numărul din 24 noiembrie 1919.

Description: Independent digitisation || Zilele colecțiilor 1989 - iulie 2019 || Documentele cuprind acte de corespondență privind organizarea centenarului morții lui Mihai Eminescu. Printre acestea se numără o cerere de înregistrare pe bandă de magnetofon a unor fragmente din creația lui Mihai Eminescu, o adresă de solicitare a unor lucrări dedicate Poetului Național din patrimoniul Muzeului de artă Cluj-Napoca, o altă adresă privind popularizarea fondului de carte, solicitarea de expediere a unor plachete și a altor materiale editate cu ocazia centenarului Eminescu, invitația și răspunsul la cererea de participare la un simpozion la Botoșani pe aceeași temă, o adresă de solicitare a unor plante ornamentale pentru organizarea expoziției „Centenar Eminescu”.

Description: 1 éclat d'obus, 1 briquet dans 1 douille, 1 bretelle de fusil Mauser, 1 manuel d'artilleur, 1 porte-plume-crayon dans 1 douille dédié à Raymond Texier père de Jacques Texier, 1 fléchette type Bon lâchée par avion, 1 pistolet d'ordonnance, 6 photos concernant Julien Prudent (grand-père maternel de Jacques Texier), 1 distinction religieuse (Sacré Coeur de Jésus avec collage tissu), 1 extrait de jugement déclaratif du décès d'Abel Texier (1918), 1 tract du général Pershing, extrait du journal La Haute-Saintonge du 1er mai 2009 avec photographie A4 d'un graffiti sur le mur extérieur de l'enceinte du presbytère de Clion relatif au 348e régiment d'infanterie, || Abel Texier est né le 23 juin 1883 à Mérignac (Charente-Maritime, France). Abel Texier est mort pour la France le 20 août 1914 à la bataille de Fax-Fonteny (Moselle, France). Il appartenait alors au 344e Régiment d'infanterie, le même qu'Emile Ménard qui, dans son carnet de poilu, décrit cette terrible bataille (FRAD017 - Histoire d'Emile Ménard).Abel Texier a été inhumé à Dauze en Lorraine.

Description: Op deze foto is een Rode Kruis post te zien van de Landmacht. De foto is gemaakt door N.W. Mens in Ede, dus het zal in de buurt van Ede zijn geweest. Op de foto zijn zeven soldaten te zien. De meest rechts is de grootvader van mijn man. || Foto, zeven personen, Rode Kruis tent

Description: Foto in Uniform von Willi Schliewe || Willi Schliewe, der Bruder von Walter Schliewe und Onkel von Helga George, ist hier in der eleganten Wingolfit-Uniform zu sehen.

Description: Extraits du carnet de souvenirs d'Hélène SCHILL

Description: Front || Photographie du soldat Henri Chénieux à cheval. Il appartient au 20e Régiment de dragons, régiment de cavalerie.

Description: Back || Verso d'une carte postale sur laquelle Henri écrit à un de ses frères. La photo au recto représente le 20e Régiment de Dragons, auquel appartient Henri Chénieux.

Description: Front || Carte postal représentant le 20 Régiment de Dragons, auquel appartient Henri Chénieux. Au verso, il écrit à un de ses frères.

Description: Né à Vernouillet (Yvelines) le 9 septembre 1896, Aimé Devaux est cité à l'ordre du bataillon en août 1918 pour son comportement sur le front dans l'Aisne. Après l'armistice, il se fixe dans l'Yonne comme meunier après avoir épousé sa marraine de guerre, puis réintègre l'armée. Une de ses affectations le conduit à Bourges où naît son fils, le donateur. Les Archives départementales du Cher ont également reçu de M. Devaux un dessin anonyme représentant la tombe de Clovis Mèche, né à Vielmanay dans la Nièvre le 8 février 1895, décédé des suites d'une attaque au gaz en mai 1918 à Montigny dans l'Oise. Ce dessin se trouvait dans un lot de cartes postales achetées par M. Devaux. || Citation à l'ordre du 29e bataillon de chasseurs à pied pour Aimé Devaux, caporal. Dessin anonyme de la tombe temporaire de Clovis Mèche à Montigny.

Description: Doosje met getekend tafereel brand in Antwerpen

Description: Doosje met getekend tafereel brand in Antwerpen

Description: Portret Adrianus van Geel (g. Woensdrecht 1-9-1881 - d. Den Hoorn (Delft) 7-11-1918, begraven R.K. Begraafplaats te Schipluiden 9-11-1918) Portret Lucia Mous (g. Bergen op Zoom 18-11-1882 - d. Den Hoorn (Delft) 2-11-1918, begraven R.K. Begraafplaats te Schipluiden 6-11-1918) || Twee portretten van de oma en opa van dhr. Van Geel van vaders kant. Opa en oma zijn gestorven aan de Spaanse griep. Dat is de grootste pandemie die zich ooit heeft afgespeeld in de geschiedenis, wereldwijd 50 miljoen of meer slachtoffers, maar er wordt navenant betrekkelijk weinig over geschreven in de literatuur. De Eerste Wereldoorlog heeft hier veel mee te maken, daar ging alle berichtgeving over. Toch zijn er meer Amerikaanse soldaten gestorven aan de Spaanse Griep dan op het slagveld. Oma van dhr. Van Geel overleed te Delft aan de gevolgen van de Spaanse griep. Een dag na de begrafenis van oma overleed ook opa aan de ziekte. Opa was niet gemobiliseerd in de oorlog. Ze hadden zes kinderen. Eén zoon, de vader van dhr. Van Geel is als enige naar Brabant gekomen en ging bij een tante inwonen. De andere zussen en broers bleven in het Westland. Er is weinig bekend over het leven van opa en oma, wat deden zij, wat voor beroep had opa? Volgens de oudste zus zou opa een klein aannemersbedrijf gehad hebben en was hij tevens voerman. Hier werd in het gezin zelden of nooit over gesproken. De naam Spaanse griep is ontstaan omdat men dacht dat het in Spanje begonnen was. Maar waarschijnlijk komt het virus uit China. Er kwamen weinig berichten in de kranten over de griep, omdat er vooral nieuws over de oorlog was. Spanje was neutraal in de oorlog, waardoor daar wel veel bericht werd over de griep en men dacht dat het daar begon. Het had dus ook de Nederlandse griep kunnen heten, maar hier brak de ziekte pas later uit. Er wordt betrekkelijk weinig aandacht besteed in de literatuur en media aan deze ziekte. Dit terwijl het zoveel slachtoffers heeft gemaakt. Het grote aantal kwam door de manier waarop mensen samenleefden. In ziekenhuizen lagen mensen op zaal en staken elkaar aan. De Amerikaanse soldaten kwamen opeengepakt op schepen naar Europa en staken elkaar daar al aan, zodat velen al ziek aankwamen. De slechte leefomstandigheden op het eind van WO I speelden ongetwijfeld een grote rol. Dhr. Van Geel wilde zijn verhaal graag vertellen, omdat hij hoopt dat er meer aandacht aan besteed zal worden en er meer licht op zal worden geworpen. Eric Mecking heeft wel een boek geschreven ‘Spaanse griep en Eerste Wereldoorlog. Het drama van 1918’. Tot op de dag van vandaag weet men niet wat precies het virus was dat verantwoordelijk was voor deze ziekte. Slachtoffers waren vooral in de leeftijdscategorie van achttien tot midden dertig en dat was bij een normale griep juist niet het geval. Vaak kregen slachtoffers een longontsteking bovenop de ziekte, waardoor ze uiteindelijk op gruwelijke manier stierven: een soort verdrinking, omdat de longen vol vocht kwamen en dat is natuurlijk zeer benauwend. De epidemie was nagenoeg even snel verdwenen als hij was opgekomen!

Description: Front || Doosje met getekend tafereel brand in Antwerpen

Description: Gnadenhochzeit || Willi Schliewe überlebte beide Weltkriege und erreichte das höchste Alter der drei Brüder Schliewe. Er ist hier zu sehen bei seiner Gnadenhochzeit (70 Jahre verheiratet) mit seiner Frau Herta. Willi Schliewe war in seinen letzten Lebensjahren blind, aber ansonsten geistig klar und rege. Helga George und mich fasziniert daran, dass Willi zum einen beide Weltkriege überlebte und so lange mit seiner Frau verheiratet war, also eine Seltenheit. Helga George bemerkt, dass der Onkel ein sehr dankbarer Mensch war, obwohl er im Alter blind war. Ich habe dieses Bild deshalb hinzugefügt, weil ich es interessant fand im Vergleich mit dem Foto in der Jugend.

Description: Walter Schliewe, der diverse Schlachten an der Westfront dokumentiert hat u.a. Verdun, ist hier in Uniform zu sehen. || Walter Schliewe in Uniform

Description: Doos met Dambordpatroon