Transcribe

Quem te viu quem te vê

Monographic bibliographic item

Show More
 
 
 
 

CONTRIBUTOR

Ferreira | | José Maria de Andrade | | 1823-1875

DATE

1801-01-01 - Tue Dec 31 00:19:32 CET 1901

LANGUAGE

por

ITEMS

84

INSTITUTION

Teatro Nacional D. Maria II - Biblioteca|Arquivo

PROGRESS

START DATE
TRANSCRIBERS
CHARACTERS
LOCATIONS
ENRICHMENTS

Generating story statistics and calculating story completion status!

METADATA

Contributor

Ferreira | | José Maria de Andrade | | 1823-1875

Type

language materials, manuscript

Language

por

Country

Portugal

DataProvider

Teatro Nacional D. Maria II - Biblioteca|Arquivo

Provider

RNOD-Portugal

Year

1865

DatasetName

10501_Ag_PT_RNOD

Begin

1801-01-01
Sun Jan 01 01:00:00 CET 1865
Thu Jan 01 01:00:00 CET 1801
Wed Jan 01 01:00:00 CET 1851

End

1900-12-31
Sun Dec 31 01:00:00 CET 1865
Mon Dec 31 00:19:32 CET 1900
Tue Dec 31 00:19:32 CET 1901
Fri Dec 31 01:00:00 CET 1875

Language

pt

Created

2019-06-07T06:52:37.475Z
2020-10-30T16:02:53.257328Z
2020-10-30T16:02:53.257728Z

Record ID

/10501/bib_rnod_211217

Discover Similar Stories

 
 
 
 

Jagers te voet

2 Items

De Mulder René heeft gediend tijdens den veldtocht 1914-1918 in het vrijwilligerskorps. Bij het regiment Jagers te voet. Periode van 11-08-1914 tot 11-11-1917. Eervolle oorlogonderscheidingen: Oorlogskruis met palm, IJzer Kruis, Medaille van den strijder vrijwilliger, Overwinningsmedaille, Herinneringsmedaille van den oorlog 1914-1918.

Go to:
 
 
 
 

Confrontatie te Cumptich

1 Item

Bijlage 1 aan familie geschiedenis Vlamynck T. Gevangenschap in Cumptich de 18 oogst 1914 Rev 2, dd. 10/04/2014 na input van Dhr. Leo Vermeulen , Dhr. Guy Vanvuchelen en Dhr. Antoine Merckx. 1 VERSLAG (NEDERLANDSE VERSIE) OPGEMAAKT DOOR THEOPHIEL VLAMYNCK – (1881-1952)- ONDEROFFICIER GENDARMERIE Den 18 Augustus 1914, in den namiddag bevonden wij ons in Oirbeek, als wanneer eensklaps den aftocht der troepen bevolen wierd. Ons peleton begaf zich naar Cumptich den aftocht der linietroepen verzekerende, vooraleer deze gemeente te bereiken, kreeg een Bataillon van het 3e linie bevel den linker vleugel der troepen te gaan beschermen; ons peleton wierd aangeduid om dit Bataillion te ondersteunen. Rond 6 ure ’s avonds waren reeds verscheidene verzekeringsposten geplaatst in aankomst des vijands, die reeds in de nabijheid was. Op zeker ogenblik bevool mij den peletonoverste hem te vergezellen, ten einde te gaan zien of onze veldartillerie nog positie hield. Op de dorpsplaats van Cumptich stonden nog verscheidene stukken gereed om het leger op zijn aftocht te volgen. De avond was reeds gevorderd en het begon donker te worden als wanneer de overste mij bevool terug te keeren en de verzekeringsposten te verwittigen voor den aftocht op Leuven. Alles was dan reeds stil en wij dachten den vijand dien avond niet meer te ontmoeten. Na dezen plicht vervuld te hebben, en de verscheidene posten bijeen geroepen te hebben, zetten wij ons op aftocht langs den weg ons door den bevelhebber aangeduid. Op de dorpsplaats van Cumptich gekomen zijnde, was alles in de grootste stilte gedompeld en de burgers hadden het dorp verlaten. Wij waren dan met ongeveer vijftien tot twintig mannen; eenige waren als verbinding tusschen het peleton en de infanterie gebleven. Ik bevond mij in de eerste groep als wanneer er eensklaps een geweerschot gelost werd; wij bleven allen staan en twijfelden of het een voorpost des vijands was, ofwel onze infanterie. Een man aangeduid begaf zich eenige meters vooruit om te zien of het wel de vijand was die ons aanviel, ofwel onze troepen die op ons schoten bij misgreep. Wij riepen dat wij tot de Belgische gendarmerie behoorden, maar er wierd niet geantwoord. Eensklaps wierden nog eenige schoten achter ons gelost en daarop zetten wij ons op draf en wilden vooruit in de richting des steenwegs van Leuven. Een honderdtal meters na den steenweg gedraaid te zijn, bevonden wij ons eensklaps voor twee rangen Duitsche liniesoldaten die oogenblikkelijk op ons het vuur openden. Onze paarden waren dan in volle vlucht, maar een oogenblik en allen waren neergeveld. Wij waren onder en nevens onze paarden gevallen, en voorzeker hebben daar verscheidene onzer makkers den heldendood gevonden. Dit geweervuur duurde nog een tiental minuten, tot wanneer alles doodstil ten gronde lag. Daarna zijn de Duitschers ons komen oplichten en hebben ons gevangen genomen. Wij zijn maar met zes mannen van ons peleton overgebleven, drie of vier van ons licht gekwetst, en weten niet wat er van de andere geworden is. Zoo eindigde den rampzaligen avond van 18 oogst 1914. Onder 1.1 de Lijst der Belgische soldaten gesneuveld op het grondgebied der gemeente Cumptich bij Thienen in den avond van den 18 Oogst 1914. Deze gemeente ligt op den steenweg naar Leuven. Hier vielen eenige gendarmen die, van een verkenningstocht terugkerende dachten dat de Belgen nog in het dorp waren en recht de bezettende Duitsche troepen inreden. Zie ook blz 48 en 49 van het boek Kumtich door Dhr Guy Vanvuchelen http://issuu.com/guyvanvuchelen/docs/kumtich_boek_08_04_2014 1.1 DE TIEN GESNEUVELDE BELGEN WERDEN ALLEN NEVENS ELKANDER BEGRAVEN OP HET KERKHOF VAN CUMPTICH, EN OP IEDERS GRAF IS EEN KRUIS GEPLANT. ’T IS VAN DIE KRUISEN DAT WIJ AFSCHREVEN: (DEZE OORLOGSGRAVEN WERDEN LATER VERPLAATST NAAR VELTEM-BEISEM, MILITAIRE KERKHOF OF NAAR HUN WOONPLAATS) Plasmans , gendarm nr 11425 uit Wijnegem Breys Florent, gendarm, nr 12507 van Calloo Florin , gendarme, nr 13318 uit West Vlaanderen Onbekend , een soldaat van 3e linie nr 36442 Kesteloot, gendarm, nr 13306 van Thourout Desing of De Coing, soldaat 10e linie nr 60123 Van Orkel of van Arkel , 3e linie nr 57415 Van Holle Oscar 3e linie 2/2 Van Hulle , gendarm, nr 12729 van Lovendeghem? Onbekend , soldaat nr 57001 Overlevende rijkswachter Dhr. Theophiel Vlamynck Lees vooral de voetnota (1) Conclusie aangaande de feiten te Cumptich op 18/08/1914: Gebaseerd op de drie bovenstaande bronnen: 1. Schriftje/dagboekje van Theophiel Vlamynck , overlevende rijkswachter 3e BR 2. Etat Major ed. 1930 van het Belgisch leger p. 71 3. Verslag van de feiten door Antoine Merckx inwoner van Kumtich Kan het volgende afgeleid worden 1. Over de feiten zelf bestaat weinig twijfel 2. Ngl.de bron/verslaggever werden de omstandigheden enigszins anders gerapporteerd. Meest geloofwaardig over het aantal doden en overlevenden is het feit dat Theophiel Vlamynck 100% zeker bij de overlevenden was, en het aantal graven op de eerste begraafplaats rond de Kerk van Cumptich door iemand geregistreerd werd, dit voor de her-begraving te Veltem-Beisem. Dat deze voorlopige begraafplaats bestaan heeft bewijst de originele postkaart op blz 2, en het overgebleven grote kruis dat nu naast de huidige Kerk staat, en dus verplaatst werd. Ook bestaat er onduidelijkheid over tot welke regimenten de slachtoffers behoorden. Enig houvast is het lijstje onder 1.1 Voor verdere interpretatie van de verslagen, en met name de omstandigheden van de confrontatie (en het verloop) tussen invallende Duitse soldaten en de Belgische, kan de ‘aandachtige’ lezer een-en ander tussen bovenstaande bronnen vergelijken, en proberen zelf af te leiden wat meest waarschijnlijk is en wat niet! Het ‘vluchten’ van de Belgen kan door de Duitsers als ‘chargeren’ aangezien geweest zijn, of het ‘chargeren’ was een bevel ? Dit samen met bv. hoeveel paarden er precies waren en hoeveel er vielen, hoeveel er begraven werden, ….samen met andere onduidelijke omstandigheden, zullen wellicht speculaties blijven. Willy Demey Kleinzoon van Theophiel Vlamynck 10/04/2014

Go to:
 
 
 
 

Quem apanha um milhão

78 Items

Monographic bibliographic item || Monografia

Go to: