Aan het front en voedselhulp.
- brieven
- medailles waarvan één gegraveerde medaille
- foto's
- huldebrief van het voedselcomité
Het verhaal van de grootvader wordt door de kleindochter gebracht. Zijn gevoel van onveiligheid is nooit geweken. Hij vertrouwde niemand. Zijn kinderen mochten vooral niet opvallen tussen andere mensen.
Grootvader was afkomstig van Borgerhout.
Niemand van de familie is tijdens de oorlog naar Nederland gevlucht maar zij zijn wel naar het platteland getrokken.
Moeder en dochter werden bevangen door gas waardoor zij jaren nadien nog op controle moesten voor eventuele letsels.
Grootvader vertelde dat hij altijd honger had.
Hij heeft vier jaar in de loopgraven doorgebracht. Grootvader had zes kinderen. Henri, de oudste is gesneuveld in het begin van de oorlog.
Grootvader heeft verschillende medailles en frontstrepen ontvangen.
Hij heeft zijn opleiding in Frankrijk gekregen en vervoegde het leger op 16 oktober 1914.
Grootvader ging nooit naar bijeenkomsten van oudstrijders, omdat hij verder een afkeer had van de herinneringen.
CREATOR
Joseph Eduard Leemans
Alphonse Samson
DATE
/
LANGUAGE
nld
ITEMS
21
INSTITUTION
Europeana 1914-1918
PROGRESS
METADATA
Discover Similar Stories
Eten aan het front
3 Items
Op een foto uit 1915 is te zien hoe de bereiding gebeurde van het vlees voor het middagmaal in de loopgrachten aan de IJzer. De derde persoon van rechts is een neef van mijn vrouw. || Foto, genomen aan het IJzerfront (15/07/1915) Notitie achterkant: souvenir de la guerre fait à l’Yser 15.7.1915 || || Photograph || Front || || Back || Photograph
Mechelaars Cammaer en Mertens in Scheveningen en aan het Belgische front
25 Items
- foto's van grootouders - groepsfoto - foto van Henri Cammaer - foto van grootmoeder en en diens zoon Marcel Cammaer (geboren 1918). - foto van front Nederland: soldaten doen was. - soldijboekje met afscheidsbrief || Aanbrenger heeft een blikken doos gekregen van zijn broer waarin allerlei voorwerpen zaten die herinneren aan wereldoorlog I. CAMMAER: Verhaal over grootouders Henri Cammaer en echtgenote (zie foto's). Grootvader was fourier in de oorlog en hij had de graad van sergeant-majoor. Hij was ook film-amateur. Hij maakte zelf filmpjes van allerlei gebeurtenissen waarbij onder andere slachtoffers van bombardementen op de Leuvensesteenweg en begrafenissen getoond werden. Verschillende filmpjes zijn nadien op dvd overgezet en afgegeven bij het archief van Mechelen. Aanbrenger bezit een foto van een kamp in Nederland waar de soldaten de was deden. Beide grootvaders dienden in Nederland tot 1919. Grootmoeder is begin 1918 overleden aan een hartaanval. Vader was een enig kind en 9 jaar oud toen hij op de trein gezet werd naar Scheveningen met een treinkaartje om de hals. Hij werd als 'wees' opgevangen door mensen in Den Haag tot vader uit oorlog de terugkwam. Grootvader heeft geleefd tot 1958. Over de oorlogsjaren werd thuis weinig verteld. Ook een oom heeft vier jaar aan het Ijzerfront gestreden maar vertelde daarover nooit. Grootvader Henri Cammaer was voordien garnierder. Het beroep werd voortgezet van vader op zoon. Een tweede grootvader is eveneens naar Nederland gegaan als attaché. Mertens, de latere schoonbroer van Cammaer was vrijwilliger in 1913. Hij was van de lichting van 1914. Corneel Mertens was 'agronome', een kriekenboer met een boomgaard. Na de oorlog trouwde hij met een vrouw uit een merceriezaak te Mechelen en hij heeft zich later ingekocht in een garage te Mechelen. Zij hadden geen kinderen. Er werden reeds verschillende voorwerpen geschonken aan het museum in Ieper.