Dwangarbeiders in het Himmelmoor.
Groepsfoto van negen dwangarbeiders in het kamp van het Himmelmoor (Quickborn). Onderste rij, zittend geheel links Louis Feytons (met sterk gebogen pijp) en hiernaast 'Henke' Briels. Bovenste rij, staand tweede van links Guillaume Aerts, tevens van Runkst, en uiterst rechts 'Blokken'. Aan de veenbessen af te leiden moet deze foto omstreeks augustus dateren.
CONTRIBUTOR
Antoon Feytons
DATE
1917-08
LANGUAGE
nld
ITEMS
1
INSTITUTION
Europeana 1914-1918
PROGRESS
METADATA
Discover Similar Stories
Dwangarbeid in het Himmelmoor.
1 Item
Groepsfoto van negen dwangarbeiders die voor een houten barak in het kamp Himmelmoor poseren. Op een omgekeerde krat staat de naam van het kamp, hierop liggen enkele veenbessen. Lodewijk (Louis) Feytons zit op de onderste rij, geheel links. Affiche van 25 november 1916 met de oproep voor meldingsplichtigen (Rijksarchief Hasselt - RAH, Affiches WOI, toegang 2500 nr.440). || Lodewijk (Louis) Feytons was 20 jaar en de tweede oudste zoon van het gezin Feytons uit Runkst (Hasselt) toen de oorlog uitbrak. De oudste zoon, Jozef Feytons, werd gemobiliseerd en diende als artillerist in de verdediging van de fortengordel rond Luik. Reeds de eerste oorlogsdagen werd hij krijgsgevangen genomen. Louis Feytons wordt vanaf dan een van de kostwinners van het ouderlijk gezin. Op 26 november 1916 liet de Duitse Militaire Overheid via affiche oproepen dat alle meldingsplichtigen tussen 17 en 55 jaar oud zich op zaterdag 2 december moesten melden aan de Herkenrodekazerne. Zij dienden allen reisvaardig te zijn. Louis wordt hierop als gedwongen arbeider naar Duitsland gedeporteerd. Hij komt terecht in het Himmelmoor bij Quickborn (Hamburg) om turf te steken. Overdag werkten ze in ploegen in de uitgestrekte veenvelden en 's avonds worden ze onder bewaking terug naar het kamp geleid. In het kamp leven ze in houten barakken die met een kachel worden verwarmd. De leefomstandigheden zijn niet ideaal. Na 22u geldt spertijd en mag geen gevangene buiten het kamp komen dat gewapend bewaakt wordt. Desondanks probeert Louis tot tweemaal toe te ontsnappen. telkens wordt hij met herdershonden opgespoord en terug ingerekend. Ook trachtte men de turfwinning te vertragen door hoopjes turf tijdens de invallende duisternis, bij de terugkeer naar het kamp, over de rand in de putten te duwen. Hiervoor werden dwangarbeiders gestraft. Ook wanneer zij hun magere rantsoenen wilden aanvullen, door in de omgeving bij boeren eieren te stelen, werd men bestraft. Zo moest Louis in de winter, tijdens een sneeuwbui, urenlang stokstijf buiten blijven staan. Louis bleef 17 maanden in Himmelmoor als dwangarbeider en keerde pas midden 1918 terug naar de wijk 'Trekschuren' in Runkst.
Gebroeders Heyman. Dwangarbeiders in frontgebied.
1 Item
De gebroeders Emile-Cesar en Rodolphus-Joannes Heyman waren afkomstig uit Zele. Emile-Cesar (1888) was wever, gehuwd en had twee kinderen. Zijn broer Rodolphus-Joannes (1891) was gehuwd maar het gezin was nog kinderloos. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werden de gebroeders Heyman niet gemobiliseerd. Onder de bezettingsjaren waren beiden werkloos. Eind 1916 werden de gebroeders Heyman als werklozen opgeëist door de Duitse bezetter en ingezet als ZAB’ers (Zivilarbeiter Bataillon). Men zette werklozen in om de Duitse oorlogsmachine draaiende te houden. Meestal moesten zij zware arbeid voor hen verrichten en niet zelden vlak achter de linies. Dit was niet zonder gevaar. De gebroeders Heyman verbleven vlak achter het Duitse front in hetzelfde kamp bij de Belgisch-Franse grens in Bousbecque (Busbeke of Boesbeke). Vliegtuigen bombardeerden op 26 juni 1918 hun nachtverblijf. Deze raid maakte vele slachtoffers en trof in het bijzonder de Zelenaars met vele dodelijke slachtoffers waaronder Emile en Rodolphus Heyman. Eén broer is op slag dood en de andere overlijdt kort hierop aan bloedverlies. || Gedenkprenten van de gebroeders Emile-Cesar en Rodolphus-Joannes Heyman. Vooroorlogse groepsfoto van het gezin Heyman-Poppe met beide broers.
Schoenmaker in het leger
9 Items
Zijn dochter heeft enkele van de foto's nog steeds bewaard. || Petrus Frederik Jozef Werneke was tijdens de Eerste Wereldoorlog in Nederland schoenmaker. Al zijn broers en zijn vader waren schoenmaker, de beroepskeuze lag dus voor de hand. Petrus was ook in Den Helder gestationeerd. || || Gestationeerd in Brabant || Petrus is hier de vierde van links. De foto is waarschijnlijk genomen in Brabant, zoals te zien is aan de muts van de vrouw. Petrus was hier waarschijnlijk ingekwartierd. || || Gestationeerd in Brabant || Petrus is hier de vierde van links. De foto is waarschijnlijk genomen in Brabant, zoals te zien is aan de muts van de vrouw. Petrus was hier waarschijnlijk ingekwartierd.