Gerda Vandevoort vertelt het verhaal van haar oudoom Henri Hiemeleers. Henri-Aloïs Hiemeleers uit Stevoort (Hasselt) was sinds 4 augustus 1914 in dienst bij het vervoerskorps van de 3de legerdivisie. Al erg vroeg in de strijd, nauwelijks na drie dagen vijandelijkheden en bij de verdediging van de Luikse fortengordel, werd hij krijgsgevangen gemaakt. Henri werd op verschillende plekken in Duitsland ondergebracht waaronder Soltau (Hannover), Hameln (Hannover) en Edewecht (Oldenburg). In 1916 wees men hem toe aan een brouwer in de Duitse stad Cloppenburg (Bremen) om hem bij zijn werkzaamheden te helpen. Zo kwam Henri terecht bij brouwer Hellmann en zijn gezin. Het is niet meer duidelijk of Henri bij het gezin zelf verbleef of 's avonds in een gemeenschappelijk verblijf in Clopenburg werd ondergebracht. De afstand tot het hoofdkamp Edewecht was te groot voor een dagelijkse verplaatsing. De familie Hellmann zorgde goed voor Henri. Doorheen de jaren ontstond zo zelfs een vriendschapsband. Toen Henri na de wapenstilstand op 11 november 1918 vrij kwam, was Henri volledig opgenomen door de famillie Hellmann. Om zijn terugreis te bekostigen, werd Henri Hiemeleers van een 'krijgsgevangen tewerkgestelde' een betaalde werknemer van Hellmann. Maar hij bleef niet in Cloppenburg. Hij wilde immers naar zijn gezin terugkeren. Maar toch duurde zijn terugtocht meer dan een jaar, pas in 1920 keerde Henri Hiemeleers terug naar Stevoort. Ook onderweg diende hij geregeld voor zijn reis te werken. Als herinnering aan zijn tocht hield Henri een landkaart bij van Cloppenburg en omgeving. Zijn verblijf in de brouwerij heeft Henri ook nooit vergeten. In de daaropvolgende jaren onderhield hij nog vriendschapsbanden met de familie Hellmann. || Foto's van Henri Hiemeleers in gevangenschap en na de wapenstilstand. Een gezinsfoto van twee kinderen uit het gezin Hellmann. Een brillenzakje, door Henri handgemaakt in een krijgsgevangenenkamp. Een toeristische postkaart met een panoramisch zicht over Cloppenburg.

Nicholas winkeler (1912) woonde in Antwerpen en vluchtte met zijn familie bij het uitbreken van de oorlog naar Glasgow, UK. Daar zouden ze gedurende heel de oorlog blijven. Zijn vader, Jan Winkeler, heeft daar lesgegeven aan andere Belgische vluchtelingen in de school Hamilton Crescent School Patrick. Ze verbleven zelf in Jordan House. In 1914 kregen de kinderen, waaronder Nicholas Winkeler, een kerstkado van de Belgische-Amerikaanse Regering. Als kind kreeg hij in Glasgow roodvonk. Hiervoor werd hij opgenomen in het lokale ziekenhuis. Een Tante van Nicholas Winkeler was getrouwd met een Belgische militair. Haar man vluchtte met zijn familie naar Nederland, Harderwijk (NL). Ze zouden er gedurende heel de oorlog verblijven. Er ontstond een levendige correspondentie tussen Glasgow en Hardewijk. In 1918 zou haar man overlijden aan Spaanse Griep. Zijzelf en de kinderen keerden in 1918 terug naar Antwerpen. || - foto's verblijf in Glasgow - Bewijs ziekenhuis Glasgow - Correspondentie Haardewijk - Glasgow - Document Belgische&Amerikaanse regering voor kerstgeschenk in Glasgow

foto's || Geen aansluitend verhaal, wel gegevens op losse postkaarten over vluchtelingen in Frankrijk (Alfons Henderickx met zekerheid) De postkaarten die ingescand werden handelen over : Alfons Henderickx, Jules Henderickx (broer van Alfons), Aimée De Hondt (D'Hondt) (neef van Alfons, Jules en Pieter), Pieter Henderickx (broer van Alfons en Jules)