foto's van Alphonse Reubrecht, Zulma Demey en de vier dochters Rachel, Anna, Maria en Agnes - postkaart van het kasteel in Montigny-sur-Avre (Frankrijk) - herdenkingsprentje aan Alphonse en Agnes - handwerken gemaakt door Rachel en Maria
De grootvader van Joseph Keerseblick aan moeders zijde, Alphonse Reubrecht, werd op donderdag 8 oktober 1914 door een Duitse militair met de bajonet neergestoken te Nieuwkerke. Hij woonde met zijn echtgenote Emma Zulma Demey en hun 5 kinderen, Rachel, Michel, Anna, Maria (= moeder van Keersebilck) en Agnes te Nieuwkerke. Op 8 oktober 1914 waren de Duitsers in het dorp en verdachten Alphonse ervan iemand te verbergen in zijn woning. Het gezin werd uit de woning gehaald en de soldaten doorzochten het huis maar er werd niemand aangetroffen. Toen ze buiten de woning kwamen ging één van de militairen naar Alphonse en stak hem, onder de ogen van het gezin, met de bajonet neer waarop Alphonse overleed. Alphonse werd in Nieuwkerke begraven op 10 oktober 1914; zijn naam staat nog steeds als eerste burgerslachtoffer vermeld op het plaatselijke monument. Na dit voorval vertrok Emma Zulma met de 5 kinderen richting Frankrijk waar ze gingen wonen op het kasteel van Montigny-sur-Avre en bleven er de rest van de oorlog wonen. De zoon Michel verbleef tijdens de oorlog in de Colonie Scolaire Belge te Bacqueville (Seine Inferieur). Tijdens het verblijf in deze kolonie ontving Michel een kaartje van zijn moeder met daarop de foto van het kasteel. Op 11 oktober 1918 stierf de toen vierjarige dochter Agnes aan ziekte te Bérou-la-Mulotière (Eure et Loire). Na de oorlog keerde de familie terug naar Nieuwkerke waar Emma Zulma een kruidenierswinkeltje begon en er tevens kamers verhuurde aan reizigers en mensen die het dorp kwamen werken, een B&B avant la lettre. Er werd een herdenkingsmis gehouden ter nagedachtenis aan Alphonse en Agnes waarbij een doodsprentje werd uitgegeven met de vermelding van hun namen. Zulma overleed te Nieuwkerke waar ze nadien werd begraven. De dochters Rachel en Maria maakten elk een geborduurd handwerk ter nagedachtenis aan de overleden familieleden.