Jan-Baptist Vermaelen werd geboren te Nieuwrode op 30 oktober 1861. Hij was de zoon van Petrus Franciscus Vermaelen en Anna Catharina Wuyts. Zijn vader overleed op 17 juli 1891 en zijn moeder op 20 februari 1898. Hij trouwde met Maria Ringoir en samen hadden ze 5 kinderen. Maria werd geboren te Brussel op 3 januari 1862. Jan Baptist was landbouwer van beroep en hij woonde in de kluisstraat te Nieuwrode (gehucht Rot) op de grens met Gelrode. Enkele kinderen gingen reeds voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werken bij gegoede families. Zijn dochter Philomena werkte te Schaarbeek en haar zus was naaister op het kasteel van de hertog van Arenberg te Heverlee. Eind juli 1914 werd de mobilisatie afgekondigd. De mannen van zijn dochters Philomena en Maria-Celina werden onder de wapens geroepen. Na het uitbreken van de oorlog waren de Duitse troepen vlug in het Hageland. Daar maakten ze heel wat burgerslachtoffers. Uit angst vluchtte Jan-Baptist weg en verstopte zich in de bossen tussen Gelrode en Nieuwrode. Maar de Duitsers kamden het gehucht grondig uit. Jan Baptist en andere inwoners van Nieuwrode werden opgepakt en met 3 aan elkaar vastgebonden. De gevangenen werden meegenomen naar het kerkhof van Gelrode. Daar moesten ze in de brandende zon wachten tot het avond werd. Nadien werden ze in de kerk opgesloten. Gelrode wordt op dat moment bezet door het 162ste Pruisische regiment. In de kerk zaten al verschillende mensen opgesloten en op 27 augustus startten willekeurige executies. De overlevenden moesten vervolgens een lange en verschrikkelijke voettocht ondernemen tot in Nossegem. Onderweg trekken ze langs brandende huizen in Herent. Ondanks de brandende zon krijgen de gevangen eten noch drinken. In dat station stonden goederentreinen op hen te wachten en na een lange treinrit van 46 uur door België en Duitsland kwamen de overlevenden aan in Munster. Munster is een stad in Hannover – Duitsland. Op 2 september worden alle gevangenen, nadat ze wat brood en soep gekregen hebben, berooft van hun bezittingen. Horloges, kettingen en ringen worden afgerukt. De Duitsers waren niet voorzien om gevangenen te huisvesten. Jan-Baptist werd in Munster ondergebracht in een oud legerkamp. Deze barakken stonden leeg omdat de meeste soldaten aan front waren. Er werden ook bijkomende tenten geplaatst. Ze wisten ook niets van het verdere verloop van de oorlog en ook vernamen ze bijna niets van hun familie in België. De meeste gevangenen bezaten geen geld en aangepaste kleding. Vaak werden deze mensen ingezet voor het rooien van bomen, om te werken in de zoutmijnen of als goedkope hulpkracht bij een grote landbouwer in de streek. De gevangenen werden ook regelmatig mishandeld en leden vele ontberingen. De weggevoerden die geen kracht meer hadden om verder te werken werden terug naar België gestuurd. Op 31 januari wordt Jan-Baptist in vrijheid gesteld en kan hij weer naar Nieuwrode terugkeren. Na de Eerste Wereldoorlog moet Jan-Baptist een lange administratieve weg doorlopen om een schadevergoeding te krijgen. Aangezien hij analfabeet was kreeg hij hulp van de burgemeester van Nieuwrode bij in het invullen van de nodige documenten. Na de uitspraak van de rechtbank krijgt hij ongeveer 4 euro schadevergoeding. Jan-Baptist was lid van de wekelijkse kruisweg en van de levende rozenkrans. Na de dood van zijn vrouw op 16 maart 1939 komt Jan-Baptist bij zijn dochter Philomena te Gelrode wonen. Hij overlijdt er op 18 mei 1953.

Persoonlijke eigendommen die toe hebben behoord aan Jan Harkes, turfschipper en turfhandelaar, die in de Eerste Wereldoorlog gemobiliseerd was. Hij was gehuwd met Willemke Stuiver. || || Other || Front || Naamplaatje van Jan Harkes || || Official document || Zakboekje || Zakboekje van Jan Harkes || Front

Jan Baptist Bols werd geboren te Rotselaar op 03.10.1889. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Jan soldaat bij het 4de regiment jagers te voet. Op 11 oktober 1914 sloot hij zich als vrijwilliger aan bij het Belgisch leger. Hij tekende een contract om soldaat te blijven tot het einde van de oorlog. Omdat hij geen legerdienst had vervuld werd Jan eerst naar een opleidingscentrum gezonden. Hij kwam aan het front op 13 februari 1915. Op dat moment werd het regiment jagers te voet aangevuld met een 900-tal nieuwe rekruten. Hij vocht bij de 1ste compagnie van het 1ste bataljon van het 4de regiment. Er werden voor deze soldaten 4 diensten ingevoerd. (wacht - piket - halve rust en rust). Jan werd tijdens de Eerste Wereldoorlog slachtoffer van een Duitse gasaanval. Chloorgas werd op 22 april 1915 door de Duitse troepen voor het eerst gebruikt. Het gas tast de slijmvliezen, luchtwegen en longen aan. Hij verbleef van 27 juni 1915 tot 10 augustus 1915 in het ziekenhuis. Op 7 mei 1917 kreeg hij 6 dagen arrest omdat hij in het legerkamp 30 minuten te laat binnenkwam. Jan nam ook deel aan de slag om Merkem. Op 1 december 1918 ontving hij zijn eerste anciënniteitsstreep. Van 16 juli 1919 tot 19 augustus 1919 verbleef Jan nog in het militair hospitaal van Brugge. Nadien werd hij ontslagen uit het leger en kon hij weer naar Gelrode, als oorlogsinvalide, terugkeren. Jan kreeg 6 frontstrepen en werd onderscheiden met de volgende medailles: Officier in de orde van Leopold II, Ridder in de Leopoldsorde, Ridder in de Kroonorde, Ridder in de orde van Leopold II, Vuurkruis, Oorlogskruis met 2 palmen, Vrijwilligersmedaille, Overwinningsmedaille en Herinneringsmedaille met 1 gouden staafje en 1 zilveren staafje. Hij sloot zich aan bij de oudstrijdersvereniging van Gelrode en bij de Vlaamse Oudstrijders Federatie. Na de oorlog trouwde hij met Maria Lauwers. Ze bouwden een huis in de Pastoor Dergentstraat te Gelrode en ze kregen samen 3 kinderen: Caroline, Maria en Jozef. Caroline en Maria traden beide in een klooster en Jozef werd rijkswachter. Jan Baptist werkte bij de NMBS en hij overleed in het ziekenhuis van het klooster te Neerpelt (waar zijn dochter algemeen directrice was) op 29.05.1963.