Mijn grootvader Berthus Maas kreeg dit ingelegde houten kistje van een Belgische soldaat rond 1914-1916. Deze vluchteling was geinterneerd in een kamp in Scheveningen bij de Pomstationsweg. Mijn grootvader woonde destijds in de buurt op de Stevinstraat 62. Mijn moeder kreeg dit kistje van haar vader en zij schonk het weer aan mij. Het prachtig bewerkte kistje staat reeds een hele tijd bij mij in de kast en ik bewaar het zorgvuldig. || || Nederlands || Română || Refugees || Western Front || Prachtig bewerkt en ingelegd houten kistje of spaarpot. Dit kistje is vervaardigd door een Belgische soldaat die geinterneerd was in een kamp in Scheveningen aan de Pompstationsweg. Op de bovenkant van het kistje is de tekst te lezen Herinnering aan den Oorlog 1914-1916 van een Belgisch Soldaat. || Belgische soldaat in Nederland || Prisoners of War || Kistje vervaardigd door Belgische soldaat || Memorabilia || 52.10228189999999,4.302103299999999 || Remembrance

Verschillende foto's, trouwboekje en religieuze voorwerpen van echtpaar Catharina Castermans en Piet Toussa, zij was een Belgische vluchtelinge te Bergen op Zoom, hij een Nederlandse soldaat. Ze trouwden in 1919. || Els van Gastel, 65, haar oma was vluchtelinge uit Belgie. (Catherina Castermans, geboren 1898). Was ingedeeld op Plein 13 in de tenten aldaar. Opa was soldaat in het Nederlandse leger. Zo hebben ze elkaar ontmoet, vermoedelijk in 1917 toen oma 19 was. Oma kwam naar BoZ met ouders, broer en zussen met een woonwagen. Onbekend is waar het gezin van leefde. Oma vertelde dat ze een heel hecht gezin waren. Gezin leefde mogelijk van de kermis. Mevrouw van Gastel woont in BoZ. Toen mevrouw van Gastel klein was, ging men jaarlijks met de bus naar Antwerpen, naar het strand Sint Anneke, dit weet zij nog goed. Men at hier een grote zak friet en genoot van deze traditie. Oma bleef in BoZ wonen, maar heel haar familie ging terug naar Belgie, omdat zij op de kermis stonden. Oma ging wel helpen bij haar familie. Mevrouw van Gastel voelde zich zelf niet zo thuis op de kermis, je moet er toch mee geboren zijn om dat leven echt te doorgronden. Oma is in 1919 getrouwd en kreeg zo de Nederlandse nationaliteit. Op vakanties werd er vaak gefietst naar familie in Belgie. De opa en oma van mevrouw van Gastel vonden dit prettig, ook opa die Nederlander was. Mevrouw van Gastel voelt zich ook echt half Vlaams. Sommige uitdrukkingen van oma gebruikt zij nu nog (b.v. als de kinderen vervelend /embetant zijn, of sjakos, een tas koffie, etc.). Zij vond haar oma een sterke vrouw en wilde zelf ook zo zijn. Opa kon wel eens tegen oma zeggen dat ze ‘een pinneke’ was, want zij kwam van achter het pinneke (het prikkeldraad van het kamp, waar zij elkaar leerden kennen). Dit verhaal laat zien dat uit iets vervelends toch ook iets heel moois kan ontstaan, zegt mevrouw van Gastel. Het huwelijk tussen opa en oma was goed, zegt mevrouw van Gastel. Voor hun tijd waren ze erg modern, ze leefden zich in in jonge mensen en stonden open voor hen. Zij waren misschien hun tijd wel vooruit door deze open manier van leven. Opa was na de oorlog magazijnchef in Bergen op Zoom bij de firma Timmermans. Oma werkte als huishoudster/schoonmaakster, o.a. bij de commissaris van politie. Ook in het politiebureau zelf. Tussendoor hielp zij de eigen familie ook nog op de kermis. Zij hadden een schietkraam, draaimolen en oliebollenkraam. Het gezin is destijds echt gevlucht, halsoverkop, met de woonwagen achter het paard naar Nederland. Mevrouw van Gastel weet niet hoe het de kermisattracties is vergaan. Opa en oma hebben destijds drie kinderen gehad, waarvan 2 snel stierven. Alleen de vader van mevrouw van Gastel is overgebleven. Hiervan had het gezin uiteraard veel verdriet. Na de oorlog had het gezin het voor die tijd best goed denkt mevrouw van Gastel. Ze hielpen ook andere gezinnen en opa en oma werkten. Oma heeft eigenlijk nooit over heimwee gesproken, maar het feit dat ze vaak terugging naar Belgie is voor mevrouw van Gastel wel reden te denken dat zij dit wel enigszins had.

Belgische vluchtelinge te Bergen op Zoom; in vluchtelingenoord Plein 13. De moeder van Catharina Castermans; Maria Adriana Johanna Gorissen.