- brieven - foto's - militaire documenten, loonboekjes || Karel van de Velde werd geboren op 21 oktober 1881. Hij was metser van beroep. Karel diende als soldaat van 1901 tot 1903. Hij werd opnieuw opgeroepen op 1 augustus 1914 en diende bij de veldspoorwegen. In 1917 muteerde hij naar de ravailleurs auxiliaire de genie. Hij werd met een longontsteking voor een periode van vier maanden voor verzorging opgevangen bij de familie Tullemulle maar verbleef nadien toch voor zijn verder herstel in het ziekenhuis te Remingen. Beide families Tullemulle en Van de Velde schreven mekaar nog geregeld na de oorlog. Op 1 februari 1919 ging hij uit dienst en zag toen pas voor de eerste keer zijn kind Albert.

Gilbert Vitse werd geboren in 1898 te Roesbrugge en overleed te Poperinge in 1972. Hij meldde zich eind 1914 als vrijwilliger bij het Belgisch leger, hij was toen 16 jaar. Toen hij naar het leger vertrok kreeg hij als talisman van zijn ouders een handgeschreven gebed mee, genoemd 'Gebed van Keizer Karel'. Na de Eerste Wereldoorlog bleef hij als soldaat nog een tijd actief in Duitsland waar hij ooit bijna in de Rijn verdronk. Gilbert ligt begraven te Roesbrugge. Hij bleef heel de oorlog actief als militair. Hij was ook betrokken bij een gasaanval te Boezinge maar of hij hierbij gekwetst of er door het gas bevangen raakte is niet geweten. Hij moet ooit eens deelgenomen hebben aan een groot afleidingsmanoeuver bij de aanvang van de gevechten aan de Somme. Hij moest als deel van een grote troepenmacht bij dag van Duinkerke richting Ieper trekken zodat de Duitsers dit zouden opmerken en hun troepen hier zouden houden. Bij nacht keerden ze dan terug richting Duinkerke. Op het einde van de oorlogshandelingen werd hij te Tielt door een schot geraakt aan de linkerschouder maar ook hier is niet geweten of hij werd opgenomen voor verzorging. || Door de ouders van Gilbert Vitse handgeschreven Gebed van Keizer Karel. || || Een handgeschreven gebed ter bescherming. || Remembrance || Roesbrugge

Carolus werd geboren op 11 november 1888 te Lubbeek. Hij was de zoon van Ludovicus Van Den Bosch (Lubbeek 14.07.1861 - Lubbeek 01.05.1915) en Maria Philomena Van Horenbeek (Lubbeek 22.01.1863). Hij had nog 4 zussen en 3 broers. Van 16.11.1909 tot 29.11.1911 bracht hij zijn legerdienst door bij het regiment der Grenadiers te Brussel. Op 04.07.1914 trouwt hij met Josephina Verheyden. Samen kregen ze 2 kinderen: Alphonsus Van Den Bosch (Lubbeek 18.10.1921 - Schoten 16.03.2009) die raadsheer was bij het Arbeidshof te Antwerpen en Mariette Van Den Bosch die getrouwd was met een bakker (Gerard De Troy) uit Lubbeek. Op vrijdag 31 juli 1914 om 19.00 uur wordt de algemene mobilisatie afgekondigd. Nadat Carolus zijn oproepingsbrief had ontvangen moest hij zich zo snel mogelijk bij het regiment van de Grenadiers te Brussel vervoegen. De Grenadiers behoorden tot het 6de leger. Wanneer alle soldaten toegekomen waren in de Prins Albertkazerne werden de vaandels toegekend en zwoeren ze trouw aan Vorst en Vaderland. Begin augustus 1914 beslisten de officieren van het korps om de typische berenmutsen in de kazerne te laten. Er heerste een enorme drukte in de kazerne. De soldaten moesten ingedeeld worden in de verschillende regimenten en iedereen was druk bezig moet het klaarmaken van de bagage en het onderhoud van de wapens. Carolus werd aan het 1ste regiment toegevoegd. Lange marsen brachten de grenadiers door heel Vlaanderen. Ze vertrokken in Brussel richting Overijse om vervolgens Willebroek, Walem, Mechelen, Antwerpen, Lier, Gent, Brugge en Diksmuide aan te doen. Tijdens deze tocht naar de IJzer waren ze vaak in hevige gevechten verwikkeld met de Duitse soldaten en namen ze ook deel aan de verschillende uitvallen uit Antwerpen. Na de slag om de Ijzer waren de verliezen zo hoog opgelopen dat er van de overblijvende soldaten uit de 2 regimenten 1 nieuw regiment gemaakt werd. Dit regiment werd opgericht op 27 november 1914 en bleef bestaan tot 1 maart 1915. Van 22 tot 25 april 1915 sloegen de Grenadiers en Karabiniers, samen met de Canadezen een vijandelijke aanval af, waarin voor het eerst in de geschiedenis gebruik werd gemaakt van gas. In juli 1916 wordt Carolus overgeplaatst naar de 6de batterij van het 6de artillerieregiment. Deze batterij beschikt over de Mortier van Deuren. De nieuwe mortier “Van Deuren”, een Belgisch concept van de Generaal-majoor Van Deuren, verschijnt in 1916. De batterijen komen vanaf april 1916 geleidelijk aan het front. Elke legerdivisie krijgt vervolgens één, later twee batterijen van 12 mortieren Van Deuren. Er waren 2 modellen de middelbare en de zware mortier. Op 29.07.1916 wordt Carolus te Boezinge zwaar gewond bij een explosie. Hij verliest zijn rechterhand en een stuk van de rechterarm. Carolus wordt overgebracht naar het hospitaal l'Océan in De Panne. In het ziekenhuis ontvangt hij de medaille van ridder in de orde van Leopold II en het oorlogskruis met palm. Hij verblijft daar tot 02.09.1916. Nadien wordt hij overgeplaatst naar Port-Villez in Frankrijk. In deze stad is er een opleidingscentrum van het Belgische leger om gewonde soldaten een beroepsopleiding te geven. Op 03.09.1919 zit zijn legerdienst erop en krijgt hij onbepaald verlof toegekend. Carolus krijgt de volgende eretekens: Vuurkruis, IJzermedaille, Oorlogskruis met 2 palmen, herinneringsmedaille en overwinningsmedaille, herinneringsmedaille van Leopold II, herinneringsmedaille van Albert I, Officier in de orde van Leopold II, Officier in de Kroonorde en Officier in de Leopoldsorde. Hij kreeg ook 5 frontstrepen en het statuut van groot-oorlogsinvalide. Na de oorlog werkte hij op het gemeentehuis van Lubbeek als gemeente-ontvanger. Carolus overlijdt te Lubbeek op 19 maart 1971.