Oorlogsdagboek van Raymond Verschaeren: ‘Pensées’. Standaardschriftje. Dit oorlogsdagboek is een nalatenschap van de grootvader van deelnemer Raymond Verschaeren. || Oorlogservaringen van Raymond Verschaeren. Raymond Verschaeren heeft aan de IJzer gevochten. Naast andere voorwerpen van hem is er dit dagboekje dat werd begonnen in 1912. Hij heeft de oorlog overleefd, maar heeft gifgas binnengekregen en is daaraan overleden in 1938. || || Diary || Oorlogsdagboek van Raymond Verschaeren: ‘Pensées’. Standaardschriftje. Dit oorlogsdagboek is een nalatenschap van de grootvader van deelnemer Raymond Verschaeren. || De heer Raymond Verschaeren || Français || België

- Het oorlogsdagboek van carabinier/cyclist Frans Croes (reeds op vorige collectiedag geregistreerd) - 7 Medailles met brevet - Foto-album (met stamboom, familiefoto's en soldatenfoto's) - Trouwboekje || Het oorlogsdagboek van grootvader Jan Frans Ghislene Croes (°24/06/1888 Hingene - †23/11/1966 Mortsel), douanier in het burgerleven. Hij woonde in de Kleine Inckstraat te Hingene. Herschreven na de oorlog van notities genomen aan het front. Hij was lid van de klas van 1908, lotnummer 43, en werd in het begin van de oorlog opgeroepen om bij de carabiniers/cyclisten te dienen. In het begin van de oorlog is hij verschillende keren ziek geworden. Hij had zieke darmen en is dus verschillende keren gehospitaliseerd geweest. Door zijn tekst blijkt dat hij wat eigenwijs was, en hij weigerde hoger op te klimmen uit principe (is wel dienstdoend korporaal geweest). De taalkwestie was duidelijk iets waar hij mee bezig was. Als cyclist heeft hij enorm veel gezien en is op veel plaatsen geweest, meestal achter het front in tweede of derde linie - de opsomming van plaatsnamen die de eigenaar van het dagboek maakte is zeer uitgebreid. Hij spreekt heel gedetailleerd, maar met veel gevoel. Tijdens zijn leven heeft hij nooit over de oorlog gepraat, en zijn zoon ook niet. Het dagboek is dus de enige getuigenis. Het dagboek eindigt in 1919 met het volgende gedichtje: Naar het soldatenleven, dat valt niet pluis. Wij kunnen niet beter wezen, dan bij ons beminde thuis. Hoera, hoera, hoera. Lijst van plaatsnamen, chronologisch zoals ze voorkomen in het dagboek: Namen - Floreffe - Bioul - Maredsous, Stave, Philippeville, Marienbourg, Couvin, Rocroi(FR), Auvillers per trein tot Reims en verder naar Rouen, Darnenthal, Rouen en per schip over Le Havre naar Oostende, per trein tot Sint-Niklaas, Beveren-Waas en van daar naar Kontich, Hove,uiteindelijk terug in depot Beveren-Waas, Zelzate, Male Sint-Kruis, vandaar privé tocht naar Seysele waar een zekere Emelie woont die met hem samen in dienst was in Brussel, rue Crespel, Dudzele, Sint-Pieters Loon plage, Marais de Guines, Les Huttes, Brouckerque, Grand Mille Brugghe, Berques (hospitaal), Gravelines, terug naar Marais, Bourbourg, De Panne, Veurne (ziek per trein naar Calais, Marais de Guines, Calais, Fontgombault, per trein over Tours naar Paris Sud en te voet naar Paris Nord, trein naar Calais, tram tot Marais, Calais, per trein naar 't front in Oost-Vleteren, met de fiets terug naar Gravelines, Marais, West-Vleteren, Woesten, Elverdingen, Boezinge, franse Moeren, Boezinge, Moeren, Stuivekenskerke, Eggewaartskapelle, Avekapelle, Parijs, Bordeaux Dax Lourdes, Parijs, Pierru in Marais, Eggewaartskapelle, Lo Reninge, Oye, Loon Plage, Petit Fort Philippe, Marais, Oye, Leisele, Lo Reninge, Warhem, Bray-Dunes, de Panne, Oye, Bourbourg, luyghem, Eggewaartskapelle, Stuivekenskerke (gasaanval), Roesbrugge, Haringe, Woesten, Sint-Six, Noordschote, Eggewaartskapelle, Hondschote, Herzeele, Bray Dunnes, Parijs, Dunkerque, Adinkerke, Hondschote, Stuivekenskerke, Quaedypre, Woesten, Steenstrate, Klerken, Zarren, Hooglede, Houthulst, Oostvleteren, Staden, Houthulst, Hindenburglinie Hooglede, Handzame, Torhout, Zedelgem, Ruddervoorde, Wingene, Oedelem, Knesselare, Papingloo, Vosseslag, Assebroek, Maldegem, Evergem, Sleidinge, Zomergem, Sleidinge, Watervliet, eeklo, Gent, Sint-Amandsberg, Sint-Niklaas, Burcht, Turnhout, Mol, Leopoldsbrug, Hechtel, Lommel, Opitter, Bilzen, Aubel, Aken, Oldenhoven, Julich, Munchen Gladbach, Krefeld, Moeurs, Xanten, Emmerich, Kleve, Griet, Birten, Geldern, Niederkruchten, Geilenkirchen, Blomberg, Sint-Truiden, Waver.

Oudstrijder Isidore Vanderlinden, geboren op 11 december 1885 te Dworp, werd op 1 augustus 1914 in Dendermonde onder de wapens geroepen. Hij vertrok vanuit Dendermonde met de trein naar Leuven en daarna Tienen. Soldaat Vanderlinden maakte tijdens de eerste oorlogsmaanden de grote terugtocht mee van het Belgische leger richting kust. Tijdens deze terugtocht raakte hij onder meer nabij Duffel betrokken bij enkele gevechten. Hij schreef in zijn dagboek dat zijn eenheid 'veel volk verloren had' tijdens die slag. Op 26 oktober 1914 om 8u 's morgens raakte Isidore Vanderlinden gewond nabij Pervijze, Ramskapelle. Hij werd afgevoerd naar Veurne van waaruit hij per boot naar Groot-Brittannië werd gebracht. Isidore Vanderlinden werd daarna verzorgd in de Fort Augustus abbey in Loch Ness (Schotland). Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd in de abdij namelijk een hospitaal ondergebracht (zie foto's). Alle plaatsen die soldaat Vanderlinden tijdens de oorlog bezocht heeft werden door hem genoteerd in een beknopt oorlogsdagboek. Vandaag de dag is dit dagboek papievorm in handen van Luc Vanderlinden, kleinzoon van Isidore. Vanderlinden werd tevens gedecoreerd met verschillende eretekens: ridder in de orde van Leopold II, officier in de orde van Leopold II, oorlogskruis met palm, IJzermedaille en andere. Isidore Vanderlinden was de mensen van de abdij zeer dankbaar voor hun zorgen tijdens de oorlog. Hij overleefde de Eerste Wereldoorlog en ging in de jaren twintig naar de tuinbouwschool. Isidore Vanderlinden was getrouwd met Isabella Lemaire en samen hadden ze vier kinderen (Johanna, Jean-Henri, Hendrik-Hubertus en Pieter-Jan-Baptist Vanderlinden). Na de oorlog bouwde Isidore vier serres met zijn zonen en hij ging ook nog naar school om de druiventeelt te leren. Isidore Vanderlinden overleed op 2 december 1979 te Ukkel. || Foto's van Isidore Vanderlinden en zijn gezin. Daarnaast ook een foto van de negentigjarige Isidore met zijn eretekens. Een postkaart, enkele eretekens en ook nog enkele foto's van de Fort Augustus Abbey van Loch Ness in Schotland waar hij verzorgd werd.